donderdag 29 december 2011

Bij de konijnen af ...

't Was de afgelopen tijd gezellig druk in huize l'Heure Bleue. Met Kerst waren alle kuikentjes in huis, zelfs de Verre Zoon kwam aangevlogen uit California en de warme wind uit Afrika woei zijn vrouwtje na zes maanden onderzoek in Malawi, weer naar noordelijker streken.
Nog een paar dagen en we huppelen het nieuwe jaar in - de Chinezen moeten wat langer wachten, het jaar van het konijn duurt nog een paar weken. Toevallig of niet, beëindig ik het creatieve jaar met een konijn, gebreid met wat alpacawol die overbleef van de Kerstjurk die ik voor Elena maakte. 't Is te zeggen, het was de bedoeling dat het de Kerstjurk 2011 zou worden. Maar ik begon er mee een week voor Kerstmis, de jurk was daardoor pas gisteren, op Onnozele Kinderen, af.
Maar niet getreurd: de Kerstjurk 2010 paste nog wonderwel.
Maar die had niet zo'n zakje-met-konijn als de kerstjurk van dit jaar (die vast ook de kerstjurk van 2012 zal zijn...).
Als Oudjaarcadeautje het patroon van het konijn dat je hier kan downloaden: KLIK
En nu we het toch weer over konijnen hebben. Dit kwam ik nog tegen - op Internet vind je wat je niet zoekt - een overzicht van ascii-tekens om allerlei konijnen (bang, lief, zittend, boos, droevig, geschrokken, klein enz…) te tekenen. Ik geef de url maar door - in sprookjes zijn er wel gekkere, schijnbaar overbodige weetjes die de weg openen naar de verborgen schat/de mooie prinses ... [KLIK].
(\_/)
(^_^)
(___)O 
Iedereen een mooie jaarwisseling gewenst. Tot in 2012!

zaterdag 24 december 2011

Let it snow, let it snow ...

Kijk nu toch wie ik vandaag zag! Napolitaanse herders op weg naar het stalletje. Beladen met gulle gaven voor Maria, Jozef en het kindeke Jezus. Ze rustten even uit onder de papieren kerstboom die ik gisteren uit het securitypaperbos gehaald heb. Vreemd die sneeuw op de groene naalden terwijl er buiten toch geen vlokje is te bekennen.
Ik wens iedereen mooie Kerstdagen toe!

vrijdag 23 december 2011

Op een wolkje de kerstdagen in ...

Niet te verwonderen dat ik al zo lang gelukkig getrouwd ben. Ik veronderstel namelijk dat het omgekeerde van 'geluk in het spel, ongeluk in de liefde' ook geldt. En veel geluk in het spel heb ik niet. Heel af & toe win ik 2,5 euro met een lot van 15 euro. De belangrijkste prijs won ik toen ik 13 jaar was. Ik werd 2de bij een landelijke opstelwedstrijd met de zeer opwindende titel "Het belang van de E3 werken". In het opstel bezong ik de toenmalige grootse bouwwerkzaamheden aan de E3, de snelweg die van Stocholm naar Lissabon liep. Ik won een vliegtuigtrip van Antwerpen naar Nederland. Maar mijn medewinnares was al in de bus naar Antwerpen zo autoziek geworden dat wij in plaats van omzwervingen door de lucht zo snel mogelijk van punt A naar punt B vlogen en onderweg een zakje met onsmakelijke inhoud lieten neerdwarrelen op de purperen heidevelden waar onze familie altijd in het weekend ging wandelen.
En nu ben ik de gelukkige winnaar van de give away die Nuttig en Fraai organiseerde. Een fraai patroon en een stukje linnen om Huisje, boompje, beestje van Atelier Soet Idee te borduren. Heel toepasselijk voor deze donkere dagen waarin je toch liefst in je eigen huisje blijft.
Als toemaatjes kreeg ik ook nog een teltekening van de Christmas Robin, ook van Atelier Soet Idee.
En alsof dat nog niet genoeg was, een zakje met 'Japanse papieren frutseltjes'(zie bovenste foto).
Laat ik dan meteen ook maar de mooie kerstkaart tonen die ik van haar kreeg.
 Met al die mooie, lieve dingen drijf ik op een wolkje de kerstdagen in!

zondag 18 december 2011

Hoop is een gerichtheid van het hart

Paula J. Wilson, The Boundless Stage - Havel at Columbia
Vaclav Havel is dood.
Zijn woorden en daden blijven echoën ...

Hoop
Diep in onszelf dragen we hoop:
als dat niet het geval is,
is er geen hoop.

Hoop is de kwaliteit van de ziel
en hangt niet af
van wat er in de wereld gebeurt.
Hoop is niet voorspellen of vooruitzien.
Het is een gerichtheid van de geest,
Een gerichtheid van het hart,
voorbij de horizon verankerd.

Hoop
in deze diepe en krachtige betekenis
is niet hetzelfde als vreugde
omdat alles goed gaat
of bereidheid je in te zetten
voor wat succes heeft.

Hoop is ergens voor werken
omdat het goed is,
Niet alleen omdat het kans van slagen heeft.
Hoop is niet hetzelfde als optimisme,
evenmin de overtuiging
dat iets goed zal aflopen.
Wel de zekerheid dat iets zinvol is
afgezien van de afloop,
het resultaat.

Vaclav Havel

De woorden van Havel sluiten wonderwel aan bij de leefregel Point n’est besoin d’espérer pour entreprendre, ni de réussir pour persévérer van Willem van Oranje die ik zelf probeer te volgen. Het is niet nodig uitzicht op succes te hebben om het toch te proberen, noch moet er succes zijn om verder te blijven proberen.
Dat is toch een mooie kerstboodschap: dat je altijd - vaak ondanks alles - blijft hopen, in je hart altijd het doel aan de horizon blijft zoeken. En je altijd blijft inzetten voor grote en kleine dingen, voor je geliefden en voor de wereld buiten omdat je denkt dat het goed is, ook als het resultaat onzeker is.
Het zou mij overigens niet verwonderen als Vaclav Havel hand en hand met die andere Mooie Ziel, Cesaria Evora, die gisteren is overleden, naar de engelen is opgestegen. Als je vanavond heel stil naar de sterren kijkt, hoor je misschien het wondermooie Sodade ...

vrijdag 16 december 2011

Geslaagde fusie tussen ABN-Amro en Fortis - {Kerstornamenten 1}

Het klinkt niet bescheiden, ik weet het. Maar het is de realiteit. Wat de Hoge Financiële Heren (en dames?) niet lukte, lukte mij wel: een succesvolle fusie tussen ABN-Amro en Fortis. Het was eigenlijk heel eenvoudig. De motieven goed doorgronden, op de juiste plekken de draad opnemen, waar nodig lijmen en accenten aanbrengen en het resultaat verzilveren. Zie hier het resultaat:
Ik wist zelfs een hecht verband te bewerkstelligen tussen zo'n totaal verschillende financiële instituten als Fortis en de ideële Triodosbank!
En deze BankBal is het resultaat van het samenwerkingsverband tussen ING en een verzekeringsmaatschappij.
Je begrijpt dat ik zeer dankbaar ben voor de bonus die ik van de banken kreeg om deze positieve resultaten te bewerkstelligen. Zeker, het mes mag (moet!) stevig in de bonuscultuur, maar het security paper, het gedessineerde papier aan de binnenkant van de bankenveloppen, moet blijven!
In de volgende berichten nog meer Kerstornamenten - ja, ik ga helemaal los!
Maar nu eerst nog een grote merci voor alle lieve reacties op mijn vorige bericht - you make me smile!

vrijdag 2 december 2011

Pluk een glimlach

Pff ... wat een drukke week. Maandag terug uit Aruba en de voorbije dagen naar Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Utrecht. Maar ik behoud de Caribische vrolijkheid. Met een cappuccino en een krantje is een treinreis - ook voor werk - best prettig.
Ik geniet van originele reclameborden,
en de etalages op weg naar mijn afspraken.
Ik laat mij bedwelmen door de hasjgeuren van het Occupytentenkamp en de parfumgeuren van de Bijenkorf.
En zelfs het oersaaie debat dat ik vandaag bijwoonde, kon mijn humeur niet bederven. Sterker nog, ik had een paar glimlachen in de aanbieding. Ik herinnerde mij een 'take a smile foto' (waar zag ik die ook alweer?), tekende een paar afscheurbare glimlachen op een notitieblaadje en liet dat achter op het damestoilet. Ik hoop dat een argeloze bezoekster glimlachend haar dag heeft vervolgd ...
Heb jij ook wel eens een paar glimlachen in de aanbieding?

maandag 28 november 2011

Aruba, Dushi Tera

En weer was ik uitlandig. Dit keer op dienstreis naar Aruba, Dushi Tera. Nee, ik mopper niet op mijn werk. Na aankomst zat ik even achter mijn laptop toen tot mijn stomme verbazing Theodóra ineens voor mijn neus stond. Tada! Bleek dat ze zich als verstekeling in mijn koffer had verstopt. Ik was eerst boos natuurlijk. 'Theodóra, wat zijn dat nu voor manieren. Ik ben hier voor werk en wil niet gestoord worden!' Maar ja, wie kan nu lang boos blijven op Theodóra? Het was ook wel gezellig dat ze mij vergezelde tijdens schaarse vrije uurtjes. Zoals bij het uitstapje naar een aloeveld.
Of lekker lui op het strand. Ze had er natuurlijk niet aan gedacht ook extra kleren mee te brengen en moest dus in haar onderbroek baden en zonnen.
Gelukkig kreeg ze een Arubaans vriendinnetje zodat ze zich niet verveelde als ik weg was. Leuk he, die twee dikke vriendinnen in de mangroveboom!
Toen ik mij klaarmaakte voor het diner, stak ze een bloem in het haar - hopend dat ze met mij mee mocht. Nee, Theodóra, er zijn grenzen ...
Theodóra is een creatie van The Islandic Knitter.

vrijdag 18 november 2011

To see her is to love her

De eerste keer dat ik haar zag - ik denk dat het hier was - kreeg ik meteen een coup de foudre. Ik was betoverd door haar lieve, beetje eigenzinnige uitstraling en slanke gestalte. En nu is er van mijn eigen breipennetjes zo'n aanminnig wezentje gegleden. Theodóra heet ze en ze is ontsproten aan het breivernunft van Hélène Magnússon, oftwel The Islandic Knitter.
De ontvangst, zeg maar de conceptie, van 'mijn' Theodóra gebeurde eind oktober toen ik dit pakje ontving. En deze week was de bevalling. Een korte zwangerschap dus. Maar denk niet dat die zonder bloed, zweet en tranen ging. Het ontwerp van Hélène Magnússon is heel ingenieus - de hele pop wordt aan een stuk, zonder naden gebreid - met nogal wat technieken die ik niet meteen helemaal snapte.
Zoals bij een 'echte' bevalling, was het moment dat het hoofdje tevoorschijn kwam een moment van verrukking. Simpele draadjes wol en vlokjes vulling die ineens een persoontje worden. 
 Jawel, ook een pop is een persoon! En niet zomaar een persoon, Theodóra is een karaktertje: als je even niet oplet springt ze in een boom. Gewoon in haar klukka (onderrok), kou of geen kou.
Of ze oefent fanatiek haar danspasjes.
En soms kan ze je zo guitig zitten aanstaren.
 Elena mag best een keertje met Theodóra spelen hoor! Maar om de beurt met oma!

dinsdag 8 november 2011

De juwelen van Mei-Lan

Een koude dag als vandaag vraagt om een droevig-sprookje-met-goede-afloop over een mooi meisje uit een Ver Land ...
"De schoonheid van Mei-Lan, geboren in de Verboden Stad, was zo legendarisch, dat een Chinese prins reddeloos verliefd op haar werd. Toen de keizerin dit vernam, werd ze zo kwaad dat ze Mei-Lan verbande naar een kleine stad, in de winderige graslanden van Mantsjoerije. Mei-Lan was arm nu maar herinnerde zich de juwelen van de adellijke dames aan het keizerlijke hof en maakte om te overleven sierlijke sieraden met glas in plaats van diamanten, kiezels uit de rivier in plaats van edelstenen en papier in plaats van porselein. En soms, als ze dacht aan haar prins, viel er een traan op haar werk die stolde tot een parel. Haar faam verspreidde zich snel door het eindeloze land. Ook de prins, die nog steeds treurde over zijn verdwenen geliefde, hoorde van die legendarisch mooie vrouw met haar eenvoudige maar wondermooie juwelen. Hij klom op zijn paard, reed over zeven bergen en zeven zeeën tot hij zijn grote liefde vond. En het wordt verteld dat Mei-Lan en haar prins nog lang en gelukkig leefden."
De kralen van 'mijn' Mei-Lan-sieraad zijn gemaakt van een scheurkalender die mijn broer meebracht uit Guangzhou. Of hoe het meest nederige papier een sierlijke uitstraling kan krijgen.

[In de rechterkolom vind je een tutorial over het maken van papieren kralen]

zondag 30 oktober 2011

Dit is het begin ...

Ja, ik denk dat dit het begin is van iets moois.

Het pakje met de zachte garens van The Icelandic Knitter werd sneller dan de Noorderwind uit IJsland naar Holland geblazen. Met een lieve groet van Hélène Magnússon die nadat ik mijn bestelling had geplaatst meteen al een aardig mailtje stuurde. Nu zijn dit nog bolletjes - mooi van kleur en heerlijk van textuur - maar wacht maar tot je het resultaat van dit klein maar fijn breiavontuur ziet!
Zo'n wol uit het Noorden helpt natuurlijk bij mijn her-inburgering: van de stilte van een eiland naar het lawaai van de stad, van pure zeelucht naar dikke uitlaatgassen, van dolce far niente naar haast & werk. Kennelijk is mijn hoofd nog een beetje in de war. Gisteren wilde ik bij mijn moeder tijdens het kletsen gezellig wat verder borduren aan mijn Mermaid Sampler. Bleek ik iets essentieels vergeten te zijn. Kan je zien wat er ontbreekt?
Juist: de lap zelf. Niet zo handig ;)
En dan nu ook nog eens de verwarrende uurwisseling. Is het nu later of is het nu vroeger? Heb ik alle klokken al gelijk gezet - en vooral: hoe doet je dat ook al weer (bij elke digitale klok is het weer anders).
Maar waar is de handleiding voor het gelijkzetten van mijn inwendige klok?????

vrijdag 28 oktober 2011

La terre est bleue comme une orange

Déborah Chock - La Terre est Bleue comme une Orange
Illustratie: Deborah Chock

La terre est bleue comme une orange 
Jamais une erreur les mots ne mentent pas 
Paul Eluard 

Elena en haar MaMa & PaPa waren ook een weekje op ons Geheim Eiland. Elena is nu anderhalf en leert de wereld en de woorden kennen. 'Appel' is iets mooi rond & lekkers en ook nog eens een mooi & lekker woord. In onze tuin stond een boom vol oranje appeltjes. Wat een zaligheid. En 's avonds hing er een grote, lichtgevende appel aan de onwaarschijnlijk heldere hemel. Die kreeg gauw een nieuwe naam die elke avond met groot enthousiasme werd geroepen: 'maan!'.
Ook de grote mensen genoten van de appeltje van oranje. Het liefst had ik potten sinaasappelmarmelade mee genomen naar huis. Maar da's niet zo handig als je met het vliegmasjien reist. Om toch iets te kunnen meenemen, maakte ik geconfijte sinaasappelschillen.

Geconfijte Sinaasappelschillen
Het belangrijkste bij de bereiding is de scherpe smaak van de schillen kwijt te raken. De duur van het koken hangt daarom af van de aard van de sinaasappelen.

Nodig
  • onbespoten sinaasappelen uit de biowinkel
  • suiker
  • water
Bereiding
    1) Sinaasappelschil eerst in 8 stukken snijden en het meeste wit verwijderen. De stukken vervolgens in smallere stukken  snijden en zoveel mogelijk van de rest van het wit verwijderen. Het is niet erg als er nog wat wit overblijft.
    2) Sinaasappelschillen 15 minuten koken en in een vergiet/zeef laten uitlekken. Ik las ergens het advies om de gekookte schillen na het koken 24 u in te vriezen. De tweede keer dat ik de geconfijte sinaasappelschillen maakte, heb ik dat inderdaad gedaan en was tevreden over het resultaat.
    3) Een kop suiker en een halve kop water aan de kook brengen. Na zo'n 5 minuten de sinaasappelschillen toevoegen en deze zachtjes laten koken totdat ze transparant worden (ca. 30 minuten of meer). Sinaasappelschillen uitscheppen en even laten afkoelen.
    4) Suiker in een bord gieten en er de sinaasappelschillen in kleine hoeveelheden doorhalen.
    5) Sinaasappelschillen uitspreiden en aan de lucht laten drogen. In het Zuiden duurde dat een paar uren, in het Noorden kan dat wel wat langer duren.
    Eventueel kan je de geconfijte sinaasappelschillen aan een kant in gesmolten chocolade dippen.

    Wij kunnen tijdens de winterse feestdagen - Sinterklaas deelde vroeger toch sinaasappelen uit? - het Zuiden weer even proeven.
    En Elena? Na een week vertrok ze weer van het Geheime Eiland met een glanzende appel, pardon maan, aan de hemel en veel nieuwe woorden en indrukken in haar hoofdje.