zondag 30 augustus 2009

AlfabetSjaal

Bij haar las ik over de sjaal-along die op 15 september van start gaat. Weinig tijd, veel te doen, dus geen 'alongs' voor mij. Wie weet maakte ik anders een Alfabetsjaal. Nu beperk ik mij tot het bewonderen van de Uppercase scarf (Hoofdletter sjaal) en Lowercase scarf (kleinelettersjaal), beide met een laser uit microvezel suede gesneden.
Misschien is deze letterwaterval wel geschikt voor een juf of meester die nu weer een nieuwe klas kindertjes mee op reis neemt naar de wondere wereld van het lezen ....
En mooi toch de Helvetica, de vijftigjarige letter die je vast al duizenden keren hebt gezien maar waar je wellicht nooit echt op hebt gelet ...

woensdag 26 augustus 2009

Vrij machine borduren

Leuke omslag van de VPRO-gids deze week! Elke keer ben ik weer blij verrast als ik dit soort borduurwerk van kunstenaars zie. Zo zag ik een tijd geleden op Crafster een blog over het 'machine embroidered work' van de Utrechtse Marloes Duyker.Meer werk is te zien op haar Flickrsite.
Ik zou zelf ook graag 'free machine embroidery' proberen. Na wat rondsurfen heb ik begrepen dat je een speciale naald nodig hebt en dat de voet van de naaimachine vrij moet kunnen bewegen zodat je de stof zelf onder de naald heen en weer kan bewegen. Maar meer weet ik niet. Heeft iemand ervaring hiermee of goede suggesties?

dinsdag 25 augustus 2009

Stoere laptop sleeve

Lange jaren waren mijn zoon J. en zijn houthakkershemd onafscheidelijk. Nu zijn J. en zijn laptop dikke maatjes. Het sleetse, afgeschenen hemd hing hier al een hele tijd eenzaam & doelloos in de kast (overigens ook een heleboel andere dingen die niet meereisden naar de andere kant van de oceaan). Ik kon het niet over mijn hart krijgen het weg te doen en heb er een nieuw leven voor bedacht. Geinspireerd door Instructables leek een laptop sleeve mij wel een toepasselijk cadeau ...
(PS: Hierboven mijn eerste poging om een mosaic van foto's te maken - met dank aan haar)
Ik vond de stof met handschriftmotief voor de voering (niet helemaal duidelijk op de foto) wel een aardige knipoog naar de digitale inhoud. Stevige klittenband zorgt voor een veilige verpakking. In de zakken van het hemd kunnen de muis en oplader bewaard worden. En eindelijk kon ik een van die vele conferentietassen die je steeds ongevraagd in handen gestopt krijgt, hergebruiken voor handvat en riem.
Hoe vaak zou ik dit hemd niet gewassen hebben? En nooit is mij het grappige etiket opgevallen. Ik heb het losgetornd en op de voorklep genaaid.

Een stoere laptoptas toch?

maandag 10 augustus 2009

You can never leave


Nog twee nachtjes slapen en ik zie mijn Verre Zoon weer!
Ra, ra, waar woont hij?
Heeft deze stoomboottrui - die ik ooit breide naar een model uit 100 Idées de Marie Claire - bijgedragen aan zijn drang tot steeds weer Nieuwe Verten?Toen was hij een blond knulletje met 'jommekes'-kapsel. Nu een grote vent met lange blonde manen - en de trui is iets te klein ...Mijn hart maakt sprongetjes van blijdschap bij de gedachte hem weer te zien. Bij het afscheid dat onvermijdelijk volgt, zal ik aan de laatste woorden van Hotel California denken:
'You can checkout any time you like,
But you can never leave!'

vrijdag 7 augustus 2009

Aan zee


Een paar daagjes oppassen op het huisje van mijn dochter-aan-zee. In plaats van te forensen met de fiets naar het werk en 's avonds een duik in de milde augustuszee. Tijdens het blauwe uur vis eten op het strand en met een glas koele wijn genieten van de ondergaande zon.
In een mandje lag dit ringenkussentje dat ik voor de bruiloft van J&J maakte, geïnspireerd door Le monde de Léa van Léa Stansal.
Nu weer thuis met het gevoel alsof ik vakantie heb gehad ...

zondag 2 augustus 2009

Hope is the thing with feathers


En dit is dan het eindresultaat van de Broderie de Juin van Brodons facile, de SAL van Facile Cécile. (Scrol omlaag voor de vorige stappen). Een tasje in de vorm van een vogel. Ik geniet er altijd van om zoekend in mijn voorraad en snuisterend in winkeltjes naar een resultaat toe te werken. Het zigzagband en de voering had ik nog liggen. De rode rits met kantjes vond ik tot mijn blijde verrassing in een fourniturenwinkel.

Dit vogeltasje had ik graag aan Emily Dickinson gestuurd, als dank voor haar wondermooie, troostende gedicht 'Hoop is het ding met veren dat zich neervlijt in de ziel ...'

Hope is the thing with feathers
Hope is the thing with feathers
That perches in the soul,
And sings the tune without the words,
And never stops at all,

And sweetest in the gale is heard;
And sore must be the storm
That could abash the little bird
That kept so many warm.

I've heard it in the chillest land,
And on the strangest sea;
Yet, never, in extremity,
It asked a crumb of me.


Emily Dickinson