maandag 1 maart 2021

Er is Licht aan het Einde van de Tunnel ...

 

En plots is de rek eruit. Met de knoppen aan de bomen, zwelt ook de zucht naar meer vrijheid. Tot nu toe vond ik de lockdown niet zo’n probleem voor mezelf: ruim huis, genoeg mensen in mijn ‘bubbel’, genoeg boeken en creatieve spullen (ik zou een webshop kunnen openen). Maar ineens is daar het verlangen naar lunch met een vriendin op een terras, naar dwalen tussen de rekken in een boekhandel, naar onbezorgde tripjes naar Antwerpen. Gewoon de fiets pakken naar de winkel en een van de drie aangeboden scharen kopen. Niet eerst moeten kiezen tussen de 5.495 resultaten op bol.com om dan een dag later de zoveelste gedeukte witte camionette mijn straat te zien inrijden.

Dus: nu ik nog niet gevaccineerd ben, heb ik een shot opmontering nodig. Daar heb ik dan maar zelf voor gezorgd in de vorm van een tunnelboek met de nu overal rondzingende slogan ‘Er is licht aan het einde van de tunnel’. En meteen ook de oproep: ‘hou vol’- in twee betekenissen: ‘houd moed, geef niet op’ en ‘blijf je aan de regels houden’.

Het is duidelijk dat ik niet de enige ben die ongedurig wordt – er is rumoer alom. Als troost en oproep tot volhouden, heb ik in het kader van mijn project ‘Nice you found me’, her en der tunnelboeken opgehangen aan de takken van beloftevol zwellende struiken.

Ik dacht dat jij misschien ook zo’n opbeuring nodig hebt. Of een vriendin, zwager, collega, kleinkind, buurvrouw, vader, nicht, reisgezel, zwemmaatje, medecursist, zus … een hart onder de riem wilt steken. Daarom een tutorial om zelf je hoogeigenste ‘Er-is-Licht-aan-het-Einde-van-de-Tunnel-Tunnelboek’ te maken. Het is een eenvoudig klusje en de benodigde spullen heb je zeker in huis!

 

‘Er-is-Licht-aan-het-Einde-van-de-Tunnel-Tunnelboek’

Wat heb je nodig

  • 2 vellen stevig A4 papier (120/180 gr)
  • klein stukje doorzichtig papier of plastic
  • mes/schaar
  • vouwbeen
  • lineaal
  • cirkelsnijder of passer of 4 ronde voorwerpen met verschillende afmetingen
  • lijm
  • pen, potlood
  • eventueel stempels + stempelkussen]

Stappenplan

 

1 Optioneel: bestempel de 2 vellen papier.

Ik wilde graag een tunnel door een bos maken – geïnspireerd door deze spoorlijn door een Oekraïens bos – en zocht op Internet naar papier met een bomenmotief tot ik bedacht dat ik nog stevig groen papier had liggen en vast ook geschikte stempels. Ik bestempelde mijn vellen met een bladmotief (met groene en met gouden inkt).

 

2 Knip de vellen

Vouw 1 vel eenmaal dubbel aan de lange zijde zodat je 2 lange stroken hebt van 29,7 cm x 10,5 cm. Snij/knip langs de vouwlijn. Je hebt maar 1 strook nodig.

Vouw 1 vel tweemaal dubbel zodat je vier gelijke vlakken krijgt. Snij/knip langs de vouwlijnen. Je hebt vier ‘kaartjes’ van 14,85 cm x 10,5 cm. Je hebt er drie nodig.


3 Snij/knip 4 concentrische cirkels uit
Neem 1 lange strook en 3 ‘kaartjes’, markeer overal het midden en teken 4 cirkels in 4 formaten. De kleinste cirkel (1) komt op het midden van de lange strook (die komt later achteraan).  De drie andere cirkels (één (2) iets groter dan de kleine cirkel die je al getekend hebt, éen zo groot (4) dat je erboven en eronder nog iets kan schrijven en één (3) in een formaat daartussenin). Snij/knip de 4 cirkels uit.

 

4 De zijkanten vouwen
Neem de lange strook, en zet aan beide korte zijden een markeerput bij 7,5 cm vanaf de zijkant. Maak een vouwlijn met een vouwbeen en een lineaal. Maak vervolgens aan beide zijden telkens nog 6 vouwlijnen met steeds 1 cm ertussen.
Maak nu om en om vouwen aan de 2 kanten.

 

5 Tunnel maken
Lijm de kaartjes één voor één aan de bovenkant van de ontstane vouwen. Begin aan de linkerkant en werk van binnen naar buiten: eerst kaartje met cirkel (2), dan met cirkel (3) en tenslotte met cirkel (4 = de grootste cirkel). Doe nu hetzelfde aan de rechterkant. Het maakt niet uit als de cirkels niet precies evenwijdig liggen!

Na het opplakken van het laatste kaartje blijft er aan de kanten nog een klein strookje open, vouw dat in het verlengde van de de bovenste kaart.

De ruwbouw van het tunnelboek is klaar!

 

6 Afwerking

-     Plak een doorzichtig stuk papier/plastic achter de kleinste cirkel – teken er eventueel iets op;

-       Schrijf een tekst op de kaart - bijvoorbeeld: "Er is licht aan het einde van de tunnel' en 'Hou vol!'.

-     Bestempel e zijkanten eventueel nog even met een of ander motief.


 Succes - ik hoop dat alles duidelijk is - zo niet, hoor ik het wel!

 Enne: Hou Vol! Er is Licht aan het Einde van de Tunnel!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

donderdag 25 december 2014

De laatste dagen en de laatste vragen



De laatste dagen
De laatste dagen 
en de laatste vragen
van het geleden jaar
staan voor de deur,
de bomen kouder
en de dromen ouder
maar de verwachting
nog vol gloed en kleur
want wij geloven:
het licht van boven
is niet te doven
stelt niet teleur
voor alle vragen
van alle dagen
achter de einder
achter de deur.
Anton van Wilderode (1918-1998)
uit: Op hoop van vrede (Altiora 1988)

Voor iedereen heel veel Goede Wensen voor het nieuwe jaar!!

donderdag 11 december 2014

Meeneemdorp

Ja, het is al een paar maanden heel stil op dit blog. En dat zal nog wel een tijdje zo blijven. Er gebeuren teveel dingen in het Echte Leven. Mijn hoofd staat niet naar het Digitale Leven. Maar het gewone leven gaat toch gewoon door - Sinterklaas kwam ook dit jaar weer naar de Lage Landen (en trok zich niets aan van de ZwartePietendiscussie). Deze Sinterklaas dacht een eenvoudig cadeautje te maken voor Matti, een jongetje dat dol is op auto's. Dat viel zwaar tegen: avond aan avond zaten Sinterklaas en Zwarte Piet bij altijd te weinig licht te knippen en te plakken tussen bergen vilt en tubes textiellijm. Het resultaat? Een opvouwbaar dorp dat je in een huisje kan meenemen waar ook ter wereld. Gemaakt met heel veel dank aan de Tutorial op Felt Play Mat House. (Met aanpassingen door Sint & Piet).
Zoals de trein die kan rijden!
Boerderijdieren die kunnen huppelen.
Interessant hergebruik van een brillenkoord ...

Ik duik weer even onder maar ik wens iedereen alvast heel mooie Feestdagen!

zaterdag 17 mei 2014

Zalig uithangen


Heerlijke dag om 
zalig in de zon te hangen,
fris gewassen zomerjurken of quilts in de wiegend wind te hangen
na een glaasje wijn in de lentetuin nog even voor je computer/tv te hangen ...

zondag 11 mei 2014

Zalige Moederkesdag!

Beetje zoet plaatje ...
Voor alle zoete moedertjes: Zalige Moederkesdag!
(Het lijkt nu wel of dit een Goede-Wensen-Blog wordt!)
Nagekomen bericht:
Zij mailde mij dat ze dezelfde kaart op haar moederdagblog had gezet en de tekst vertaald had voor haar moeder. Dus: als je de tekst in het Nederlands wil lezen klik dan door naar hier.

zaterdag 19 april 2014

Zalig Pasen!

Grote bedrijvigheid in de Paasbranche: in de Noordelijke landen krijgen de paashazenteams hun laatste instructies. De kerkklokken uit de Zuiderse landen hebben inmiddels Rome verlaten, zwaar beladen met chocolade-eieren. Volgens het ANP zullen ze morgen (Paaszondag) rond 6.39 u in onze contreien arriveren.
Klokken of paashazen - de eierdopjes staan hier klaar om de eieren te ontvangen. Met dank aan de ANWB, Eigen Huis en de ASN-bank voor het mooie security papier aan de binnenkant van hun enveloppen - prachtig origamipapier! En met dank aan deze tutorial
 Zalig Pasen iedereen!!

dinsdag 15 april 2014

Popje-zonder-naam is een beetje zenuwachtig

Popje-zonder-naam is een beetje zenuwachtig. Zenuwachtig voor morgen en voor haar toekomst.
Vandaag was nog een gewone dag waarom Popje-zonder-naam gewoon naar school ging. Ze zong, maakte sommen en kleurde met de potloodjes uit haar rode boekentas.
Na school ving ze kleurige vissen en stopte die in haar emmertje. Daarna speelde ze met haar oranje bal in een zee van roze bloemblaadjes.
Ze ging vroeg slapen. Eerst ruimde ze haar kleren en spulletjes netjes op.
 Ze sloot het geheime luik,
 legde er een matrasje op
 en een zacht hoofdkussentje met een lief gehaakt randje.
In haar onderbroek kroop ze met haar knuffeltje - Beertje-zonder-naam - in bed,
 lekker warm onder een dekentje
 met een zachte voering.
Deurtje dicht en laat het zandmannetje nu maar komen. Met zo'n makkelijke magnetische sluiting zal dat vast wel lukken.
Maar nu ligt Popje-zonder-naam toch nog even te tobben: morgen is het de Grote Dag dat ze naar haar nieuwe moeder vertrekt: de jarige Elena. Dan krijgt ze eindelijk een Echte Naam, hoopt ze. Om een goede indruk te maken, trekt ze morgen haar feestjurk aan, een jurk met toverballetjes - net als de jurk van haar nieuwe mamma.
En in haar mandje zit lekkere fruit voor de jarige. Natuurlijk neemt ze haar knuffeltje mee zodat ze niet helemaal alleen is bij de nieuwe mamma in het nieuwe huis.
Nu ik er goed over nadenk, ben ik eigenlijk de overgrootmoeder van Popje-zonder-naam. Maar als maker toch ook een beetje de 'biologische' moeder. Beetje gek eigenlijk: hoe kan je nu de moeder zijn van het kind van je kleinkind???
Nu hoop ik maar dat het nieuwe moedertje een beetje lief zal zijn voor Popje-zonder-naam en haar niet achteloos onder in een speelgoedmand laat verpieteren. Ik heb Popje-zonder-naam alvast gerustgesteld en gezegd dat ze altijd weer bij mij terecht kan ...
[Voor Popje-zonder-naam en haar attributen heb ik - met grote vrijheid (zoals een gewoon hoofd in plaats van een waterhoofd) - gebruik gemaakt van het boek van Isabelle Kessedjian]

donderdag 10 april 2014

Het meisje met de meeste taart

Welk vierjarig meisje wil nu niet het meisje zijn met de meeste taart? Een Elena wil dat zeker wel. Zoals ze het meisje wil zijn met de meeste legoblokjes, de meeste treintjes, de meeste uitgeknipte paaseitjes, de meeste kleurpotloden (ja, ook met dat ene rode potlood dat broertje Matti nog aarzelend in zijn handjes houdt).
En dus maakte ik een Ik-wil-het-meisje-met-de-meeste-taart-zijn-jurk voor haar verjaardag volgende week. Het meisje moest een prinses zijn en het rokje een tutuutje. Het prinsesje vond ik op Internet – met wat computergegoochel en transferpapier werd het plaatje precies hoe ik het wilde.
Het jurkje groeide organisch – zonder patroon. Een T-shirt van de Hema, een lapje rode stof uit de la, een stuk oude vitrage, wat lintjes.
In het tutuutje wilde ik toverballetjes verstoppen zoals ik bij haar zag. Dus toen ik op een handwerkmarkt bakjes vol kleurige, Nepalese viltballetjes zag, wilde ik best het vrouwtje-met-de-meeste-viltballetjes zijn.
Puur toeval overigens dat de balletjes en de stof zo goed bij elkaar passen ...
Denk je niet dat je met zo’n jurkje dansend door het leven gaat? Zeker als je rokje zwiert en kleurige balletjes pirouettes maken.
(PS: de foto's zijn niet van superieure kwaliteit, ik maakte ze snel met mijn i-phone 's morgens om 7 u bij het licht van de ochtendzon voor ik naar mijn werk vertrok).