maandag 28 november 2011

Aruba, Dushi Tera

En weer was ik uitlandig. Dit keer op dienstreis naar Aruba, Dushi Tera. Nee, ik mopper niet op mijn werk. Na aankomst zat ik even achter mijn laptop toen tot mijn stomme verbazing Theodóra ineens voor mijn neus stond. Tada! Bleek dat ze zich als verstekeling in mijn koffer had verstopt. Ik was eerst boos natuurlijk. 'Theodóra, wat zijn dat nu voor manieren. Ik ben hier voor werk en wil niet gestoord worden!' Maar ja, wie kan nu lang boos blijven op Theodóra? Het was ook wel gezellig dat ze mij vergezelde tijdens schaarse vrije uurtjes. Zoals bij het uitstapje naar een aloeveld.
Of lekker lui op het strand. Ze had er natuurlijk niet aan gedacht ook extra kleren mee te brengen en moest dus in haar onderbroek baden en zonnen.
Gelukkig kreeg ze een Arubaans vriendinnetje zodat ze zich niet verveelde als ik weg was. Leuk he, die twee dikke vriendinnen in de mangroveboom!
Toen ik mij klaarmaakte voor het diner, stak ze een bloem in het haar - hopend dat ze met mij mee mocht. Nee, Theodóra, er zijn grenzen ...
Theodóra is een creatie van The Islandic Knitter.

vrijdag 18 november 2011

To see her is to love her

De eerste keer dat ik haar zag - ik denk dat het hier was - kreeg ik meteen een coup de foudre. Ik was betoverd door haar lieve, beetje eigenzinnige uitstraling en slanke gestalte. En nu is er van mijn eigen breipennetjes zo'n aanminnig wezentje gegleden. Theodóra heet ze en ze is ontsproten aan het breivernunft van Hélène Magnússon, oftwel The Islandic Knitter.
De ontvangst, zeg maar de conceptie, van 'mijn' Theodóra gebeurde eind oktober toen ik dit pakje ontving. En deze week was de bevalling. Een korte zwangerschap dus. Maar denk niet dat die zonder bloed, zweet en tranen ging. Het ontwerp van Hélène Magnússon is heel ingenieus - de hele pop wordt aan een stuk, zonder naden gebreid - met nogal wat technieken die ik niet meteen helemaal snapte.
Zoals bij een 'echte' bevalling, was het moment dat het hoofdje tevoorschijn kwam een moment van verrukking. Simpele draadjes wol en vlokjes vulling die ineens een persoontje worden. 
 Jawel, ook een pop is een persoon! En niet zomaar een persoon, Theodóra is een karaktertje: als je even niet oplet springt ze in een boom. Gewoon in haar klukka (onderrok), kou of geen kou.
Of ze oefent fanatiek haar danspasjes.
En soms kan ze je zo guitig zitten aanstaren.
 Elena mag best een keertje met Theodóra spelen hoor! Maar om de beurt met oma!

dinsdag 8 november 2011

De juwelen van Mei-Lan

Een koude dag als vandaag vraagt om een droevig-sprookje-met-goede-afloop over een mooi meisje uit een Ver Land ...
"De schoonheid van Mei-Lan, geboren in de Verboden Stad, was zo legendarisch, dat een Chinese prins reddeloos verliefd op haar werd. Toen de keizerin dit vernam, werd ze zo kwaad dat ze Mei-Lan verbande naar een kleine stad, in de winderige graslanden van Mantsjoerije. Mei-Lan was arm nu maar herinnerde zich de juwelen van de adellijke dames aan het keizerlijke hof en maakte om te overleven sierlijke sieraden met glas in plaats van diamanten, kiezels uit de rivier in plaats van edelstenen en papier in plaats van porselein. En soms, als ze dacht aan haar prins, viel er een traan op haar werk die stolde tot een parel. Haar faam verspreidde zich snel door het eindeloze land. Ook de prins, die nog steeds treurde over zijn verdwenen geliefde, hoorde van die legendarisch mooie vrouw met haar eenvoudige maar wondermooie juwelen. Hij klom op zijn paard, reed over zeven bergen en zeven zeeën tot hij zijn grote liefde vond. En het wordt verteld dat Mei-Lan en haar prins nog lang en gelukkig leefden."
De kralen van 'mijn' Mei-Lan-sieraad zijn gemaakt van een scheurkalender die mijn broer meebracht uit Guangzhou. Of hoe het meest nederige papier een sierlijke uitstraling kan krijgen.

[In de rechterkolom vind je een tutorial over het maken van papieren kralen]