Op het Geheim Eiland is weinig vertier en moet je jezelf vermaken op het ritme van de zon en de zee maar vooral van de wind. De
Sirocco die hete en droge lucht aanbrengt uit de Sahara, de
Ponente die regen brengt ('
che porta aqua') of de
Maestrale die de zee woest opzweept en de boten terug de zee indrijft. Dagen om lui op het strand te liggen, dagen om het wild gebeuk van golven op de zwarte rotsen gade te slaan en dagen om te schuilen voor regen, bliksem en donder.
Vorig jaar beschilderde ik stenen met vissen, zeemeerminnen en zomaar-wat en liet ze (met mijn mailadres) achter in het zand, hopend op verbaasde (blije?) vinders [
KLIK].
Maanden later mailde Lukas uit Duitsland dat hij een steen had gevonden. Hij stuurde zelfs een fotootje mee. Gevolg: een GroteGlimlachGevoel!
Zo'n GroteGlimlachGevoel smaakt naar meer. Nu ik weer op het met lavastenen bezaaide strand was, begon ik met het achterlaten van een raar mannetje.
't Was
a man with a plan: de vinder en mijzelf blij maken. Daarom schreef ik op de achterkant een boodschap en een e-mailadres.
Er volgde al gauw een gekko in Aboriginalstijl (tenminste, dat was de bedoeling).
En toen was het hek van de dam en kwam er een grote mateloosheid over mij. Al gauw kropen stoeten beesten langs de branding en over stapels stenen. Ik had veel plezier (maar zoals jullie kunnen zien ben ik geen getalenteerd tekenaar).
Ter variatie het bloemmotief van de zomerjurk die ik aanhad ...
en iets kantachtig.
De vorm van deze stenen vroeg om Matroesjka's.
En ja hoor: het werkte. Dit keer moest ik geen maanden wachten. Nog op het eiland - zelfs op een wild, geheim en afgelegen eiland is tegenwoordig Internet - kreeg ik van Susann F. een mail met de boodschap 'I found your rock!'
Deze dus:
En een paar dagen later van Naomi D die haar steen meegenomen had naar Wales:
Groot GroteGlimlachgevoel!!
Nu ben ik terug in onze moerasdelta. Nergens een steen te bekennen, enkel aarde en zand - moeilijk te beschilderen. Dus maar terug naar 'software' als wol, stof en papier?
Inmiddels zie ik zwiepende takken en hoor ik rammelende ramen. Ik lees over herfstwind, windvlagen, storm. Maar hoor niet hoe die wind heet en waar die vandaan komt. Is het de Maestrale, de Ponente of misschien de Libeccio, de zuidwestenwind die uit Libië komt en zorgt voor hoge zee en hevige regenbuien?
Wees voorzichtig morgen!