vrijdag 3 oktober 2008

(Niet) bij de pinken


Mag ik je eerst vragen om 'och arme' of 'wat zielig' te zeggen?
Ik heb namelijk mijn pink gebroken. Als ik echter vertel dat dit gebeurd is na een val van de trap - van boven naar beneden, welgeteld 18 treden - zegt iedereen: 'dan valt enkel een gebroken pink wel mee'. En door de nieuwe techniek van spalken ziet mijn pink er ook niet indrukwekkend uit, ik had even goed bij het koken een lichte snee in mijn vinger kunnen maken.
Eigenlijk zouden we nu - zoals elke oktober - naar ons Geheime Eiland van Vuur & Wind gaan. Maar ik wil in de buurt van mijn vader blijven. Mijn sterke, stoere, trotse vader wordt van week tot week magerder en breekbaarder. Hij heeft de strijd tegen K verloren. Ik probeer elke week naar hem toe te gaan (125 km heen en 125 km terug). Om met hem naar het ziekenhuis te gaan. Om met mijn aanwezigheid de angst voor pijn, aftakeling en dood enigszins te verlichten. Om samen met hem en mijn moeder met een glaasje Chablis van de laatste herfstzon te genieten in hun mooie tuin.
Wij vieren onze vakantie dus thuis. Mijn pinkje doorkruist nu wel allerlei handwerk- en opruimplannen. Maar misschien een geluk bij een ongeluk: wat een kwelling zou het geweest zijn niet te mogen zwemmen en alleen maar te mogen kijken naar de azuurblauwe zee op ons Geheime Eiland van Vuur & Wind ...

13 opmerkingen:

Anoniem zei

WAT ZIELIG!!!
heel veel sterkte met je vader, zo'n intense periode, heel verdrietig, maar ook speciaal.

Annelies zei

Elisabeth ik wens je heel veel sterkte met je pink. Het had inderdaad veel erger kunnen zijn, maar dit is toch wel heel lastig.
Ook heel veel sterkte met je vader.

Corrieneeltje zei

Elizabeth, wat erg om zo'n val te maken en wat zal het een pijn gedaan hebben overal, zpierpijn en een pijnlijke pink. Beterschap daarmee.
Wat een vreselijk zware tijd maken jullie als familie door, wat verdrietig en schrijnend om je dierbare vader zo achteruit te zien gaan en te weten dat je afscheid moet gaan nemen. Oh het is hartverscheurend die tijd, maar je zult zó dichtbij elkaar zijn als nooit tevoren, zeg alles, doe alles wat je nog wilt met en voor hem en dat zal jullie troosten. Ik wens jullie alleen heel veel liefde en nabijheid toe en troost.

Anoniem zei

och arme!
ach wat zielig!
Ja, ik meen het , ik ben een aantal jaren terug ook eens van de trap gevallen (stapte met kokette hakjes in de omslag van mijn broek). Had een hersenschudding en een gebroken pols en IEDEREEN zei inderdaad: nou dan heb je nog geluk gehad! Dat vond ik zelf dus niet.
Ik wens je heel veel sterkte ook met je vader, wat een vreselijke tijd voor jou en je vader.

Anoniem zei

Jeu, de héle trap !!!!
Extra lange trap, hier hebben ze 13 treden.
Heel lastig al is het zo'n klein vingertje.

Och wat verdrietig van je vader. Moeilijke periode.
Fijn dat je hem zo kan steunen al zal je je machteloos voelen en veel meer voor hem/hun willen doen. Dat is het nadeel van de afstand nu.

Heel veel sterkte en nog fijne momenten samen.

mm

lheurebleue zei

@annita: dankjewel!
@annelies: nu de pijn weg is valt het reuze mee met mijn pink
@corrie: het nadeel van deze ziekte is dat de eindstrijd zo lang is, het 'voordeel' - als je dat tenminste zo kan noemen - is dat er veel tijd is om afscheid te nemen en dingen te bespreken die je anders nooit zou bespreken. hoewel dit voor mensen van die generatie heel erg moeilijk is.
@astrid: hersenschudding, pols gebroken, dat klinkt heftig. dan ben je echt ont'hand'. een paar jaar geleden brak ik mijn enkel, dat beperkte mij natuurlijk in mijn bewegingen. als je zelf mag kiezen wat je mag/moet breken is een pink dus misschien nog niet zo'n slechte keuze ;-)
@marianne: als je valt en je val niet kan stuiten is 18 treden heeeeel lang!
het is nu inderdaad jammer dat ik zo ver van mijn ouders woon. maar afstand is zo groot of klein als je zelf wilt ...

Anoniem zei

Van de storm en regen wordt je ook al niet vrolijk en dan zo'n pink in verband. Dit is allemaal niet zo best, een zware periode voor jullie familie! Heel veel sterkte en hou je hoofd erbij, er wordt nu veel van je gevraagd en met al dat op en neer rijden!

Anoniem zei

och arme, wat zielig. Na zo'n val verwacht je een groots verband en veel aandacht maar dat zit er vast niet in. De pijn zal er evengoed niet minder om zijn. Sterkte, en niet alleen met het pinkje.
Ik hoop dat jullie ondanks het verdriet ook een mooie laatste periode meemaken. Het is fijn als je ook het laatste stukje samen van de goede momenten kunt genieten

marcella

MariecusBruyn zei

och arme
wat zielig

hopelijk gaat die pink snel weer uit het niet-opvallende verband en kan je hem weer helemaal gebruiken, die beschadigde hand. kusje erop!
Ik las net alle commentaren en jouw reactie erop, en snap heel goed wat je bedoelt met "maar voor die generatie is het niet makkelijk". Gelukkig is de relatie tussen jou en je vader goed en kunnen jullie nog een intense periode samen doorbrengen.
Afscheid nemen is heel moeilijk, maar als je weet dat het eraan komt, kan een verschil maken.
Ik zal mijn volgende kaarsje ook voor jullie branden.

Kieny The Dutchlady zei

Ik hoop dat je pinkje snel weer heel is. Heel veel sterkte gewenst met je vader. Ik had zelf vorige week slecht nieuws uit Nederland. Mijn jongste broer heeft longkanker de prognose is 3 maanden tot 2jaar. Misschien dat ik binnenkort een poosje naar Nederland ga.

lheurebleue zei

@betty: ik probeer mijn hoofd erbij te houden!
@marcella: we proberen inderdaad in deze fase meer aandacht te geven aan de kwaliteit dan aan de kwantiteit van het leven ...
@mariecus: dat kusje en die kaars zullen zeker heel veel goeds doen!
@kieny: wat een naar bericht over je broer, en wat vreselijk als je dan zover weg bent!

Anoniem zei

Je gebroken pink is lastig, pijnlijk, maar wordt weer beter. Je vader verliezen is heel wat pijnlijker. Goed van je om zoveel mogelijk bij je ouders te zijn. Samen dit proces doormaken maakt het verdriet niet minder groot maar wel deelbaar, weet ik uit ervaring. De afgelopen 6 jaren hebben we afscheid van mijn ouders en schoonouders moeten nemen. Sterkte de komende tijd!

Anoniem zei

Ai, nare pijnlijke val!

Vreselijk om te weten dat het leven van je vader zijn einde nadert. Heel veel sterkte toegewenst.