vrijdag 4 juni 2010

Van bebreide boomstammen tot een Melkwoud

Het begon met bebreide boomstammen, werd vervolgd door een levensboom en eindigde met een schitterend Melkwoud.
Huh?
Ben ik onduidelijk?
OK, hieronder het relaas van een bomige vrijdag in de havenstad A.Het begon ermee dat ik in de straat van mijn moeder uit mijn auto stapte en vrolijk werd onthaald door warm verpakte boomstammen. Het werk van bedaagde breidametjes en/of jonge guerilla artists uit mededogen met de bomen in de al te koude meimaand? En wat denk je, krijgen ze tijdens de hete hondsdagen fleurige bikinitjes?
Mijn moeder had de breibomen niet opgemerkt. Ze was dan ook heel druk aan de slag in haar Grote Huis waar ooit zoveel jonge stemmen weerklonken. Vanuit haar rolstoel bestuurt ze haar (over)(groot)moederlijke wereldrijk. Zo is het welhaast een dagtaak cadeautjes te maken of op te diepen uit-de-oude-doos voor kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen in vele landen en werelddelen. Elena bijvoorbeeld, slaapt rozig onder een door haar overgrootmoeder geborduurd lakentje. En nu werkt mijn moeder tegen de sterren op aan een merklap voor de bruiloft van J & A aan de andere kant van de oceaan.Dat betekent niet alleen veel borduren maar ook veel nadenken en plannen. De meeste symbolen hebben al een plaatsje gekregen, nu nog even puzzelen waar toch die levensboom moet komen.
Door al die bomen zou je het bos bijna niet meer zien, denk je. Maar 's avonds gingen DH en ik naar de opvoering van Onder het Melkwoud (Under Milk Wood) van Dylan Thomas in Het Paleis. En vergeef mij de superlatieven: een prachtig stuk in het schitterende vertaling van Hugo Claus. Vertolkt door Koen De Sutter en een imponerende Jan Decleir, jazeker: een boom van een vent!


Een kleine dialoog uit het stuk:
{MR. EDWARDS
Ik ben een handelaar in stoffen en dol van liefde. Ik bemin u meer dan flanel en bedrukte katoen, linnen en diemit, schaapswol, rupszij, cretonne en krip, mousseline, popeline, taf en tijk in de ganse stoffenmarkt van de wereld. Ik ben gekomen om u weg te brengen naar mijn magazijn op de heuvel, waar het wisselgeld op telefoondraden neuriet. Gooi je kleine slaapsokken weg en je gebreid vestje in Welse wol, ik zal de lakens warmen als een elektrisch broodrooster, ik zal aan je zijde liggen als het Zondagsgebraad.
MISS PRICE
Ik zal je een tas breien van vergeet-mij-niet-blauw, dat je geld zich lekker voelt. Ik zal je bij het vuur verwarmen, zodat je onder je jas kan glijden als de winkel sluit.}
En nu heb ik het breien van een tas in vergeet-mij-niet blauw op mijn TE-DOEN-lijst gezet ...

11 opmerkingen:

berthi zei

Een prachtige log! Wat een schattig lakentje waar Elena onder slaapt. Het heeft een verhaal dat het extra bijzonder maakt. Heerlijk dat je moeder zo intensief bezig is met de merklap. Ze is druk met de planning, de gekozen motieven moeten op de juiste plaats komen. Het creatieve heb jij niet van een vreemde. Zo moeder, zo dochter!

De dialoog vind ik echt helemaal te gek!

lut zei

Fijn dat je moeder nog zo aktief cadeautjes kan maken voor de familie. Fijn weekend.

Anoniem zei

OOo een overgrootmoeder naar mijn hart.
Uit mooie boeken patronen zoeken en samenstellen maar tot een fraaie merklap.
Lief lakentje voor lief achterkleinkind.

toch enig die aangeklede bomen etc, beetje war nu maar ja heb ik ook !!
En ik trek ook geen bikini aan.

OO ben weg van deze acteur, prachtige man en kei goe !!

Hihi, ja snel aan beginnen zo'n tas !!

MM

Corrieneeltje zei

Het is een en al poëzie op je weblog, eerst al het prachtige gedicht van Ida Gerhardt als bekroning van je zo heel mooie Fluitenkruidborduursel en nu de geweldige tekst uit "Melkwoud". Wat zul je genoten hebben! Ik bewonder je moeder die een schatkamer heeft en blijft vullen met allerlei moois van haar handen, zoals het prachtige lakentje voor Elena. Van de week zag ik op de BBC het huis van Dylan Thomas met uitzicht op het "Milkwood" en het woonwagenhuisje waar hij al zijn werk schreef, heel bijzonder om nu bij jou te lezen voer dit stuk. Het is weer genieten, je weblog tintelt van leven.

Anoniem zei

wat een prachtig logje weer Elisabeth, genoten van het mooie gedicht en van het kleine handje van Elena. Ben je al helemaal gewend aan het idee dat je oma bent?

marcella
nuttigenfraai.web-log.nl

betty prins zei

Fantastisch dat moeders nog met iedereeen en alles betrokken is. Het is een echt handwerkster, dat kan niet anders en ik zie dat ook in jou terug!
Prachtig toneelstuk, mooie teksten. Jan Decleire is ook een fantastisch acteur, wat geeft zo'n avond veel inspiratie!

FotograficaNA zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
FotograficaNA zei

Wat een mooi lakentje! ;-)

Willy zei

Wat een prachtige dialoogtekst. Leuk dat het inspireert tot het breien van een tas.
Mooi om te zien hoe vlijtig je moeder bezig is met haar borduurwerk en alles nauwkeurig met briefjes indeelt.
Fijne zondag, groetjes

Annelies zei

Under Milkwood van Dylan Thomas, daar noem je me ook wat. Erg mooi !
Prachtig zoals je moeder met de merklap bezig is. Wat een cadeau om te krijgen.

Monica zei

Ik geniet altijd enorm van het moois dat jij op jouw web-log publiceert. Ook ontzettend leuk dat jouw moeder nog zo actief handwerkt, en knap zelf een merklap te ontwerpen en maken, zou ik zelf altijd nog eens willen doen, maar... het begin moet nog komen. Heel veel plezier met je lieve kleindochtertje.