Oktober: pompoenen!

Het valt niet te ontkennen: oktober is Pompoenenmaand. Overal liggen pompoenen: in portieken, tuinen en winkeletalages. Op tijschriftomslagen, blogs en markten. Ik geloof dat ik als kind nooit een 'echte' pompoen heb gezien. Wij zetten kaarsjes in uitgeholde en ingekerfde suikerbieten. Zou men dat nog doen?
Vandaag, 31 oktober, is het Halloween, pompoendag bij uitstek. Wie een Halloweenfeestje wilt geven moet maar eens [hier] kijken. Ik eet vandaag pompoensoep. In het recept dat ik hier beschrijf vervang ik de soepingrediënten door pompoen, knolselder en pastinaak. En 's avonds drink ik een heerlijk kopje verse Spokenthee, lekker warmgehouden door mijn verse PompoenTheemuts / PumpkinTeacozy gebreid met de Wol uit Nepal die ik bij Dille & Kamille kocht. Het patroon stond vorig jaar in het herfstnummer van Marie Claire Idees (nr. 66).
En bij gebrek aan kleine kinderen in de buurt, lees ik mijn man onderstaande gedichtjes voor ...

Tenzij natuurlijk een prins langsrijdt om mij in een Pompoenenkoets naar het Pompoenenbal mee te nemen ...

Pumpkin poem
One day I found two pumpkin seeds.
I planted one and pulled the weeds.
It sprouted roots and a big, long vine.
A pumpkin grew; I called it mine.
The pumpkin was quite round and fat.
(I really am quite proud of that.)
But there is something I'll admit
That has me worried just a bit.
I ate the other seed, you see.
Now will it grow inside of me?

(I'm so relieved since I have found
That pumpkins only grow in the ground!)

Pumpkins
When you see me in the fields,
My orange glowing in the sun,
It's time to say goodbye to summer
and hello to autumn fun!!

smock around the clock

Goed geraden! Ik ben inderdaad een smockwerkje begonnen. Meer bepaald een schortje (eva) voor mijzelf. Lang, lang geleden maakte ik een lief smockjurkje voor mijn pasgeboren dochtertje. In mijn herinnering was dat in een mum van tijd gepiept. Terugkijkend lijken de dingen natuurlijk rooskleuriger maar ik was even vergeten dat mijn buikomvang iets groter is dan de borstomvang van een pasgeboren babytje. Ik moest nu 10 x 1,5 m = 15 meter rijgen ... Enne: 1,5 m is NIET mijn buikomvang maar de breedte van het niet gerijgde deel van het schortje.
Om mijn kennis van het smocken op te frissen keek ik in het boek Contemporary Smocking, maar natuurlijk ook op Internet. Het blijkt dat er zelfs speciale machines (pleaters) zijn om het rijgen te vergemakkelijken.

Op You Tube vond ik onderstaande filmpjes van Laurie Anderson Southern Stitches. Op haar website vind je nog meer tutorials. Zo kan je met Picture Smocking prachtige dingen maken. Ik heb mijn schortje inmiddels weer even laten liggen want ... ik ben begonnen aan een Nieuw Werkje ...
cable stitch

cable stitch decorations

trellis stitch


"Ik moet dingen leren afwerken"

Ken je die Sire-campagne om nieuwe pleegouders te werven? Schrijnende advertenties en filmpjes. Zoals:

De boodschap is dat je niet van kinderen kan verwachten dat ze zichzelf opvoeden. Maar van volwassen kan je eigenlijk ook niet verwachten dat ze zichzelf opvoeden. Neem nou mijzelf. Ik spreek mijzelf steeds ferm toe: 'Eerst Onderhanden Werk afwerken voor je Iets Nieuws begint!'. En wat deed ik op een regenachtige zondagmiddag twee weken geleden? Inderdaad: Iets Nieuws beginnen. Zoals het werkje op de foto - ik dacht: een tussendoorklusje voor een middag. Maar het voorbereidingswerk vroeg al uren. En wanneer ga ik dit nu afwerken???? Trouwens, wie weet welk soort handwerk het is?

Les feuilles mortes {Autumn Leaves}

Wintertijd. De zomer is nu onherroepelijk voorbij. De wind drijft de dode bladeren bijeen, en de Tijd maakt van voorbije mooie en droeve dagen nu zoete, bitterzoete of droeve herinneringen.
Met stof en draad gaan dode bladeren weer leven als je Jude Hil heet. En zoals de Noorderwind soms in een koude nacht bladeren het huis binnenjaagt, brengt muziek herinneringen terug. Sluit je ogen en luister naar het lied Les feuilles mortes gezongen door Juliette Gréco. Het gaat over heimwee naar gelukkiger dagen, naar dagen vol liefde en zonneschijn. Naar het moment voor de zee de voetsporen van geliefden in het zand uitwist. Je hoeft geen Frans te kennen, denk gewoon aan je eigen zoete, bitterzoete herinneringen ...

Les feuilles mortes
tekst: Jacques Prévert
muziek: Joseph Kosma
Oh! je voudrais tant que tu te souviennes
Des jours heureux où nous étions amis
En ce temps-là la vie était plus belle,
Et le soleil plus brûlant qu'aujourd'hui
Les feuilles mortes se ramassent à la pelle
Tu vois, je n'ai pas oublié...
Les feuilles mortes se ramassent à la pelle,
Les souvenirs et les regrets aussi
Et le vent du nord les emporte
Dans la nuit froide de l'oubli.
Tu vois, je n'ai pas oublié
La chanson que tu me chantais.

REFRAIN:
C'est une chanson qui nous ressemble
Toi, tu m'aimais et je t'aimais
Et nous vivions tous deux ensemble
Toi qui m'aimais, moi qui t'aimais
Mais la vie sépare ceux qui s'aiment
Tout doucement, sans faire de bruit
Et la mer efface sur le sable
Les pas des amants désunis.

Les feuilles mortes se ramassent à la pelle,
Les souvenirs et les regrets aussi
Mais mon amour silencieux et fidèle
Sourit toujours et remercie la vie
Je t'aimais tant, tu étais si jolie,
Comment veux-tu que je t'oublie?
En ce temps-là, la vie était plus belle
Et le soleil plus brûlant qu'aujourd'hui
Tu étais ma plus douce amie
Mais je n'ai que faire des regrets
Et la chanson que tu chantais
Toujours, toujours je l'entendrai!

Hier de (zeer vrij vertaalde) Nederlandse versie vertolkt door Arie van der Krogt.

Roodkapje & de Toversoep

Mijn arme, zieke vader kan nauwelijks nog eten. Als hij iets eet zijn het porties van een nuffig juffertje. En er zijn maar een weinig gerechten die zijn eetlust opwekken. Soms wonderlijke zaken als rolmops maar bijvoorbeeld ook mijn krachtige, vitaminenrijke Toversoep. Elke week vertrek ik als Roodkapje met mijn mandje proviand voor de lange tocht naar mijn vader.
Zeg Roodkapje waar ga je henen
Zo alleen
Zo alleen?
‘k Ga naar Opa
soepje dragen
heel ver weg
heel ver weg
Op de weg zijn Wilde Auto’s
Pas maar op
Pas maar op!
‘k Ben niet bang van Wilde Auto’s
op de weg
op de weg ...
Maar er is geen groter beloning dan te zien hoe mijn vader met smaak een bordje Toversoep naar binnen lepelt.
Hier is het recept.

TomatenPaprikaSoep
Een voedzaam en vitaminenrijk gerecht voor iemand die moet aansterken. Maar ook als lichte start voor een feestmenu - ik maakte met Kerstmis een heel grote pan voor 25 mensen ...
Op een donkere winterdag tover je wat zomer aan tafel ...

Nodig
Bouillon

• 1 soepkip of 2 kippenpoten
• 1 schenkel of soepbeen
• groen van 2 preien
• 1 hele ui (niet in stukken snijden)
• 3 kruidnagels
• 2 laurierbladen
• foelie
• tijm
• water

Soep

• 1 kilo tomaten in stukken gesneden;
• 3 a 4 paprika's in stukken gesneden;
• wit van 2 preien in rondjes gesneden;
• eventueel wat selder (knolselder of bleekselder);
• eventueel wat schijfjes wortel;
• kippenbouillonblokjes (of voldoende peper en zout)
• mascarpone
• basilicum

Bereiding
Maak eerst de bouillon

1. Kruidnagels in de ui steken;
2. Kip en schenkel in een soeppan leggen en water toevoegen tot het vlees onderstaat;
3. Alle overige ingrediënten voor de bouillon toevoegen en het water aan de kook brengen;
4. De bouillon minstens een uur zacht laten trekken;
5. De bouillon door een vergiet gieten - enkel het vocht wordt verder verwerkt. Het vlees kan voor een ander gerecht gebruikt worden.

Soep

1. 1 liter bouillon in de soeppan gieten, de rest apart houden;
2. Groenten toevoegen en alles laten koken tot de groenten zacht zijn;
3. De soep mixen of door de passe-vite draaien (het laatste vind ik het lekkerst);
4. Je moet in totaal zo'n 2 liter soep hebben - eventueel wat apart gehouden bouillon bijgieten. Het is de bedoeling dat de soep dik van consistentie is. De bouillon die nu nog overblijft kan je invriezen (bijvoorbeeld om er later nog een soep van te maken of een heerlijke risotto);
5. Terug aan de kook brengen en op smaak brengen met bouillonblokjes (1 blokje per halve liter);
6. In elk bord wat basilicum en een eetlepe mascarpone leggen, dan de hete soep in de borden gieten.
   

Wol uit Nepal (2)

Al een hele tijd was ik tevergeefs op zoek naar dikke oranje en groene wol kwaliteit Partner van Phildar. Zaterdag was ik op weg naar de wolzaak om dan maar een alternatieve wol uit te zoeken. Eerst sprong ik nog even binnen bij Dille & Kamille om weckpotten te kopen. Bij het afrekenen zag ik op de toonbank de wol uit Nepal weer waar ik hier over schreef. Dikke bollen oranje en groene wol! Mijn nieuwe werkje staat inmiddels al op de pennen. De wol werkt lekker maar je breit af & toe stukjes Nepal mee (draadjes, takjes ...).
Die Nepalezen beschikken duidelijk niet over digitale weegschalen. De linkerbol weegt 58 gram, de rechter 112 gram. Op het etiket staat 100 gram en de prijs voor is voor beide hetzelfde: 4,95 euro. Dus: even goed kijken als je de wol zou willen kopen ....

Software voor hardware

Mijn mannen zijn Applefreaks. Onze kelder is een waar museum van afgedankte exemplaren. Een van de pronkexemplaren is de legendarische Macintosh Classic, de eerste computer die mijn zoon als puber met zijn zuurverdiende centjes kocht (en die onder de lieftallige handen van zijn zusje jammerlijk en fataal crashte).
Bij de ontwerpen van hardware zie je nu een dubbele beweging. Voor een prettige leesbaarheid worden de computerschermen groter. Voor een maximale mobiliteit worden zo klein mogelijke apparaten met zoveel mogelijke functies ontworpen. Met als absolute uitschieter natuurlijk de I-Phone.
Mijn man en zoon zijn verkleefd aan hun iPhone. Op zijn verzoek breidde ik voor mijn zoon een iPhone-Hoes (iPhone Pouch) met Apple logo. Na even puzzelen klopten de verhoudingen van het logo aardig - het schema staat hieronderaan. Ik heb meteen twee hoesjes gebreid - een met ritssluiting en een met een clipje. Het hoesje met de ritssluiting heb ik zo gevoerd dat de rits het scherm niet kan beschadigen.
De vrienden van mijn zoon zijn nu jaloers op hem. Heerlijk!

iPhone-Hoesje met rits (iPhone Pouch with zipper)

Nodig
- 2 naalden 2,5
- 1 bol zwarte katoen
- restje witte katoen
- restje grijze katoen
- ritssluiting van 8 cm
- zwart stikgaren
Werkwijze
A Breien
1 zet 21 steken op met het zwarte katoen;
2 brei 4 naalden in ribbelsteek;
3 brei 10 naalden in tricotsteek (in de 4de naald aan 2 zijden 1 steek minderen door steek 3 en 4 en steek 18 en 19 samen te breien - er zijn dan nog 19 steken op de naald);
4 hecht de witte draad aan en brei het logo OMGEKEERD !! (dus beginnen met de bovenkant!!!) met de witte op zwarte achtergrond;
5 hecht de witte draad af en ga verder met zwart;
6 brei 36 naalden in tricotsteek;
7 hecht de witte draad weer aan en brei het logo zoals aangegeven (dus niet omgekeerd) met witte op een zwarte achtergrond;
8 hecht de witte draad af en ga verder met zwart;
9 brei 10 naalden in tricotsteek (in de zesde naald aan 2 zijden 1 steek meerderen door de lus tussen steek 2 en 3 en tussen steek 17 en 18 te breien);
10 brei 4 naalden in ribbelsteek en hecht af.
B Afwerken
1 strijk het breiwerk glad;
2 naai de ritssluiting met zwart garen aan de binnenkant.
[om ervoor te zorgen dat het schermpje niet beschadigd wordt, heb ik het hoesje gevoerd met een voering die iets groter is dan het hoesje]

Rokken & Sokken

Ik ben een rokkenmens. Thuis, op het werk, in de stad, de bossen, de bergen of aan zee: mij zie je alleen maar in een jurk of rok, nooit met een broek. Maar om de voorbije dagen te gaan wandelen in de Ardennen, had ik toch maar een nieuwe jeans gekocht. Dat was een mooie gelegenheid om eindelijk de sokken te dragen die ik een paar jaar geleden breidde. Ik was toen zo onder de indruk van de sokkenwol die als met toverkracht patronen vormt, dat ik meteen een tweede paar was begonnen. Maar - zoals zoveel anderen - werd ik toen getroffen door het Second Sock Syndrom. Zou ik nu genezen zijn???? En zo ja, waar vind ik het patroon van deze sokken terug????

Luie wijven

Ik heb mijn nichtje wel eens breiles gegeven toen ze klein was. Maar echt breien leerde ze van de Argentijnse oma van haar vriend tijdens een lange zomer in Buenos Aeros. Vorige week kreeg ik voor mijn verjaardag een prachtige sjaal in bordeauxrode bamboe. Mijn verjaardag was een paar maanden geleden, maar het breien vroeg meer tijd dan gedacht. Terwijl ze toch de luiewijvensteek had gebruikt ...

Appel-druiven jam

Oogsten uit eigen tuin. Wat een rijkdom! En wonderlijk hoeveel druiven er in een stadstuintje kunnen groeien. Zelfs na een slechte zomer. Twee weken geleden kookten we al een hele voorraad appel-druivenjam. Samen met de potten die we dit weekend maakten (foto boven) komen we de winter wel door! Het recept staat in deze blog van vorig jaar. Je kookt de vruchten in een glas prosecco - en wat doe je met de rest van de fles? Juist! Drinken terwijl je geniet van het najaarszonnetje...

Wat moet ik aan?

Tussenseizoen: te warm voor winterkleren, te koud voor zomerkleren.
De kleren in de winkel

• te groot/te klein;
• te kort/te lang;
• te jong/te oud;
• te krap/te ruim;
  
• te modern/te ouderwets;
• te frivool/te streng;
  
• een mooi model maar de verkeerde kleur;
• een mooi model, de juiste kleur maar de verkeerde stof;
• te duur/te goedkoop;
• ....

Dus maar iets zelf maken? Of teveel werk/te weinig tijd/met teveel andere dingen bezig?

Wol uit Nepal

Dille & Kamille verkoopt prachtige wol uit Nepal: 4,75 euro per 100 gram, voor naald 7-10. Ik heb aan de verleiding weerstaan om er te kopen. Eerst even nadenken wat ik ermee zou willen breien of haken ...

Filevrije dag

Het is vandaag filevrije dag. Op dit eiland is er weinig kans op file. Maar hoe verslaafd aan een auto kan iemand zijn???
De foto vond ik op de failblog, een bonte verzameling missers ...

Ode aan de Antieken

M. heeft een passie voor de Antieke Oudheid en voor de herontdekking van de Antieken in de Renaissance. Een groot deel van de boeken hierover staat in de logeerkamer. Een paar jaar geleden zag ik een prachtige toile de jouy-achtige stof met allegorische taferelen en wist meteen: hiervan maak ik een quilt voor het logeerbed.
Als tegengewicht tegen de 'frivole' bovenkant, gebruikte ik voor de onderkant een landelijke stof. Het was prettig om de stof te quilten en het geschulpte randje rond de medaillons was een uitdaging. Maar eerlijk gezegd: om het quiltwerk te zien, moet je de onderkant bekijken ...

In een volgende blog meer over de bijpassende, geappliceerde gordijnen die ik onlangs maakte

(Niet) bij de pinken

Mag ik je eerst vragen om 'och arme' of 'wat zielig' te zeggen?
Ik heb namelijk mijn pink gebroken. Als ik echter vertel dat dit gebeurd is na een val van de trap - van boven naar beneden, welgeteld 18 treden - zegt iedereen: 'dan valt enkel een gebroken pink wel mee'. En door de nieuwe techniek van spalken ziet mijn pink er ook niet indrukwekkend uit, ik had even goed bij het koken een lichte snee in mijn vinger kunnen maken.
Eigenlijk zouden we nu - zoals elke oktober - naar ons Geheime Eiland van Vuur & Wind gaan. Maar ik wil in de buurt van mijn vader blijven. Mijn sterke, stoere, trotse vader wordt van week tot week magerder en breekbaarder. Hij heeft de strijd tegen K verloren. Ik probeer elke week naar hem toe te gaan (125 km heen en 125 km terug). Om met hem naar het ziekenhuis te gaan. Om met mijn aanwezigheid de angst voor pijn, aftakeling en dood enigszins te verlichten. Om samen met hem en mijn moeder met een glaasje Chablis van de laatste herfstzon te genieten in hun mooie tuin.
Wij vieren onze vakantie dus thuis. Mijn pinkje doorkruist nu wel allerlei handwerk- en opruimplannen. Maar misschien een geluk bij een ongeluk: wat een kwelling zou het geweest zijn niet te mogen zwemmen en alleen maar te mogen kijken naar de azuurblauwe zee op ons Geheime Eiland van Vuur & Wind ...

Mixed Nuts Exhibition

Wat kan je doen met deze vorm?
Als je een kunstenaar bent, heel veel.
Denk eerst zelf even goed na wat je zou doen met zo'n ding van eenvoudig wit textiel. Ga dan de Mixed Nuts Exhibition binnen en verbaas je over zoveel inspiratie, creativiteit en kunstenaarschap. Ik ben zelf het meest gegrepen door de Pieta Nut van Sandra Monat. Hoe ze met een paar lijnen zoveel verdriet kan uitdrukken ...