Herinner je je nog dat ik [hier] schreef over het Knit a Poem project van de Britse Poetry Society? Heel enthousiast heb ik mij toen opgegeven voor de nederige taak een spatie te breien. En, geloof het of niet, vervolgens was ik dit rats vergeten. Ik dacht er pas terug aan toen de deadline al lang was verlopen. Tot mijn grote schaamte kreeg ik nu een email van de organisatoren om mij - en de anderen - te bedanken. Een stukje uit de e-mail:
{(...) Fuelled by endless cups of tea and generous slices of cake, volunteers were frantically stitching during the three weeks leading up to the unveiling. (...) The choice of poem seemed more and more appropriate as we laboured by singing light, to sew together Dylan Thomas’s beautiful poem – In My Craft or Sullen Art. “Wow! That poem could have been written about knitting.' (...). The poem was unveiled for its first moment of glory on the British Library Piazza, London, on the morning of 7th October. The weather forecast was atrocious, with torrential downpours expected. Despite advice to cancel, we kept the faith, and miraculously the storms held off long enough to roll out the 13x 9m woolen marvel for a few exhilarating hours, while the press queued up to take its photograph. Thomas’s daughter Aeronwy gave the project her blessing when we approached her with the idea; and she had hoped to be there to unveil the finished knitted poem. Sadly, Aeronwy died in July, and our thoughts were with her as we stitched those beautiful words into place.}
Meer foto's vind je hier en hier. Een breispelletje met de letters hier.
In My Craft or Sullen Art
In my craft or sullen art
Exercised in the still night
When only the moon rages
And the lovers lie abed
With all their griefs in their arms,
I labour by singing light
Not for ambition or bread
Or the strut and trade of charms
On the ivory stages
But for the common wages
Of their most secret heart.
Not for the proud man apart
From the raging moon I write
On these spindrift pages
Nor for the towering dead
With their nightingales and psalms
But for the lovers, their arms
Round the griefs of the ages,
Who pay no praise or wages
Nor heed my craft or art.
Dylan Thomas
10 opmerkingen:
Ik zou mij ook schamen, maar ik vind het wel dapper dat je het in een logje opbiecht.
Het is een heel bijzonder breiproject geworden jammer dat je er nu niet aan mee hebt gewerkt.
Een spatie is toch ook een belangrijk blok in dit gedicht.
erg off topic maar vanavond komt Goodbye Lenin op ned 2, erg laat, dat wel ;)
http://www.youtube.com/watch?v=i7EB47ENNV0
Marcella
nuttigenfraai.web-log.nl
Wat ben je dapper om dit zo op te biechten aan ons! Wauw! Het zou mij ook kunnnen overkomen hoor. Misschien ons allemaal wel als we eerlijk zijn. Het project is wel prachtig geworden zeg! Fijn weekend (met of zonder Sinterklaas)
Heel soms gebeurd me dat ook, iets totaal vergeten. Als ik het ontdek word ik helemaal warm van schaamte en probeer het dan goed te maken.
Ik kan het me een beetje voorstellen, zoiets zou mij namelijk ook (altijd) overkomen. Niet dat ik (jij?) niet wilde, maar op een of andere manier komt het er niet van.
Je bent wel eerlijk genoeg om je gemiste kans te vertellen en te laten zien hoe het eindelijk geworden is.
Spaties zijn ruimtes om te ademen!
Anders maak je je eigen spatie en zet die op je buro als herinnering; om te ademen....
O jee !! :-)
mm
@willy: maar gelukkig is een spatie niet zo cruciaal als een letter ...
@marcella: ik was niet thuis maar heb de film vroeger al eens gezien. erg leuk!
@tineke: het past mij het boetekleed aan te trekken. het resultaat mag idd gezien worden!
@annelies: helaas kan ik dit niet goedmaken maar het project is ondanks mij tot een goed resultaat gekomen!
@monique: dat is een mooi beeld: een ademende spatie ...
@mm: jaja - ik ben ook maar een mens ...
Een beetje druk geweest?
Net als Willy vind ik het ook heel dapper en leuk dat je er 'gewoon' een logje over schrijft en dan ook nog es een heel leuk en uitgebreid logje...
zeg E, je bent nu wel uitgeschaamd toch? ik vind het zo zielig voor je, dat kan toch iedereen gebeuren? ;)
marcella
nuttigenfraai.web-log.nl
Dat zou mij ook zomaar kunnen overkomen en ik heb zelfs af en toe het gevoel dat ik iets belangrijks vergeet terwijl dat niet zo is. Als ik zoiets vergeet zeg ik tegen mezelf: "Je lijkt wel een mens!" ha,ha,ha!
Excuses aanbieden en dan doorgaan met je leven is het beste, maar dat zal al wel gebeurd zijn.
Ik heb genoten van het gedicht van Dylan Thomas, de klanken voel ik op mijn tong.
Een reactie posten