 |
| Midsummer - James Guthrie (1892) |
 |
| Midsummer Eve - E.R. Hughes (1908) |
Klaprozen, korenbloemen, barstenvolle
goudgele aren streelden mijn gezicht.
Groengouden vliegen zoemden een gedicht.
Rood liet het ooft de appelwangen bollen.
Zomernachtdonker is gesmolten licht.
Niet bang zijn voor kabouters en voor trollen.
Ze komen 's nachts het grasveld voor je rollen.
Alleen een dom kind houdt zijn ogen dicht.
Zullen wij dit soort zomers nooit meer zien?
Ging dan het paradijs voorgoed verloren
omdat wij aan de wereld toebehoren?
Huil niet, huil niet, de hemel zal misschien
een zolder in een huis zijn zonder zorgen.
Daar hebben ze die zomers opgeborgen.
Kees Stip
Uit: Au! de rozen bloeien. Sonnetten van bedreigd geluk.
Vanavond, tijdens het blauwe uur, voor de korte nacht valt, drink ik samen met M. koele rose in onze midzomernachtstadstuin, ons eigen paradijsje ...
8 opmerkingen:
Prachtig gedicht !
Wens ik jou een hele mooie zomeravond .
Liefs
Mapi
Ik hoop voor je op een mooie avond.
Als ik vanavond met H. op een Zweeds balkon zit, met een glas witte wijn, en naar de lichte hemel kijk, zal ik aan jullie denken...
Je zou met zo'n gedicht in gedachten toch de hele nacht in de tuin blijven zitten?
Dat wordt wel met jas aan in de tuin zetten!:-) Proost!
Zomer of niet, mogen die slagregens nu verdwijnen?
De rosé is prima, maar wel onder een wollen dekentje....
Klinkt prachtig, droom er even bij weg. Krijg alleen nu de bibbers omdat het hier regent. Gelukkig zijn de vooruitzichten beter.
Fijn weekend, groetjes
Eigen paradijsje maken hier en nu, mijmeren, je laven aan mooie dingen, meer moet dat niet zijn toch ;0)
Een reactie posten