De Tweede wet van de Thermodynamica

Natuurkunde is niet zo moeilijk als je misschien denkt. Neem nou de Tweede wet van de Thermodynamica - de wet van de Toenemende Entropie. Die zegt dat hoewel de kwantiteit (de hoeveelheid) hetzelfde blijft, de kwaliteit van materie/energie geleidelijk met het verstrijken van de tijd verslechtert. Gevolgen zijn wanorde, willekeurigheid en chaos. Denk maar aan je huis: wonderlijk hoe snel de wanorde toeslaat nadat je alles blinkend gepoetst hebt ...
Ik moest aan deze natuurkundewet denken toen ik vorige week een tasje terugvond dat ik lang, lang geleden haakte. Ik heb het nooit gebruikt en het is mij - verborgen in dozen en manden - gevolgd bij opeenvolgende verhuizingen. Toch is het verval opgetreden: de voering is gerafeld en losgekomen (ik geef toe dat die erg knullig ingenaaid was) en het haakwerk is smoezelig geworden.
En nu zit ik mij af te vragen wat ik moet doen. Het - smoezelig & wel - bewaren als getuige van mijn eigen geschiedenis. (In een Museum van Mezelf met als onderschrift: 'gehaakt op een warme zomeravond toen ik student was en wachtte op mijn oudste broer die mij uren te laat kwam ophalen'). Of gewoon het haakwerk losknippen en met de beugel - die best wel aardig is (ik weet helemaal niet meer hoe die in mijn bezit is gekomen) - iets nieuws maken? Moeilijk, moeilijk!

Jurkjes van papier

Ja hoor ze lagen er! De slipjes van papier. Vroeger, toen ik met mijn vriendin R. lange reizen ondernam, stopten we er een heleboel in onze rugzak. Heel praktisch: gebruiken & weggooien. Maar op een bepaald moment waren ze er niet meer. Gisteren bezochten R. en ik de tentoonstelling Paper Fashion in het Antwerpse Modemuseum. Al in de eerste vitrine zagen we de roze en blauwe gevalletjes liggen. De papieren jurken die in die tijd kennelijk ook werden verkocht, herinner ik mij helemaal niet meer. Stel je voor: een feestpakket bestaande uit papieren bordjes, bekertjes, servetten, tafelkleed, schaaltjes en ... een feestjurk, allemaal met hetzelfde motief. Beetje bizar. Maar als je er even over nadenkt is papieren kleding toch wel heel praktisch voor de vakantie: je pakt je koffer helemaal in bij vertrek, op het einde gooi je alles in de BBQ en je komt met een lege koffer - of een koffer vol heerlijke verre streekproducten - terug. Een idee???
En het hoeven geen rugzakjurkjes te zijn. Ook als je maar Monte Carlo reist om eens groots & stevig te gaan gokken in het casino kan je je prachtig uitdossen in papier ...

Twee Antwerpse designers, Walter Van Beirendonck en Dirk Van Saene, ontwierpen ter gelegenheid van de expo alvast een papieren jurk in samenwerking met postorderbedrijf La Redoute. De jurken worden in een beperkte oplage van 250 stuks verkocht via internet en het museum. Op de fotoshooting van de jurken kan je zien hoe soepel ze zitten.


Slapeloos

Weet je waarom vrouwen niet kunnen slapen? Ze hebben teveel ballen ... 't Is te zeggen: ze houden teveel balletjes in de lucht volgens Et cetera. Zij schijft:
{Heb je je ooit afgevraagd hoe het vrouwelijk brein werkt? Dat is nu eindelijk uitgelegd. Het zit zo: wanneer er een beslissing moet worden genomen, of een probleem opgelost, beschikt een man slechts over twee ballen, en deze twee kleine balletjes nemen al zijn gedachten in beslag. Maar vrouwen hebben veel, heel veel ballen. En elk van die ballen stuitert rond als ze nadenkt over wat er gedaan moet worden, welke beslissing genomen moet worden, hoe een probleem op te lossen. Dit is precies de reden waarom vrouwen niet kunnen slapen. Elke nacht weer.
Als je het nog niet heb begrepen, kijk dan eens naar de illustratie hierboven, die maakt alles duidelijk ...}
Herken je je hierin????
Ik denk wel dat er tegenwoordig ook veel mannen zijn die veel balletjes in de lucht moeten houden ...

Lidewij had gelijk!

Hier schreef ik over Li Edelkoort's voorspellingen voor de zomermode. Toen ik zaterdag langs een paar kledingzaken liep, zag ik dat het alvast klopt dat er veel handwerk wordt gebruikt. En daar kan ik alleen maar van genieten!

Zeemeervissen

Deze zeemeervissen vond ik bij Ressurection Fern. Keien en wat restjes garen zijn voldoende om een betoverende wereld te scheppen ...
En als de ontluikende lentebloemen buiten je nog niet vrolijk zouden stemmen dan toch zeker wel deze steenbloemen? Kan je er geen genoeg van krijgen? Kijk dan ook eens op de Flickrsite van Knitalatte11.

Ik ben alvast geïnspireerd en neem in het vervolg restjes wol en een haaknaald mee op vakantie. Keienstranden hebben een heel nieuwe dimensie gekregen ...

Deftig sieraad / cameo brooch

Vergaderingen kunnen soms zo saai zijn - het lijkt of er geen einde aan komt. Om de tijd door te komen ga je dan aan iets leukers denken of wat zitten 'doodelen'. Uit de combinatie van de twee kwam een paar dagen geleden zowaar een schetsje voor een vilten camee tevoorschijn. En dit weekend ben ik meteen aan de slag gegaan. Gek hoe snel er uit een paar frutseltjes - restjes roze en zwarte vilt, lint, frivolité, kraaltjes - snel een 'deftig sieraad' kan groeien. Met deze cameebroche op je t-shirt, trui of jasje gespeld ga je meteen ook deftiger praten en je pinkje gaat automatisch omhoog bij het theedrinken. Misschien moet ik nu maar een statieportret van mezelf laten maken ...

Tjielp Tjielp

Als je niet genoeg kan krijgen van het thema van de boekenweek, schaf je dan een van deze zingende vogels aan en geniet van 'their delightful chirping' ...
En ga zeker ook eens bij Kophieps kijken & luisteren!
Zelfs bij De Slegte wordt mechanisch getjilpt. Gek dat het boek ergens half verborgen op de kinderafdeling staat en niet op een 'boekenweektafel'.

Breiende mannen (2)

Ik heb een paar weken geleden helaas een interessante aflevering van Radio Andes (Man bijt Hond) gemist. Het ging over het eiland Taquile in het Titicacameer (Peru) waar de vrouwen weven en de mannen breien. De regels zijn strikt: het breiwerk is een exclusieve mannentaak. Zo breien de mannen hun eigen muts. Aan de kleur daarvan kun je zien of de man getrouwd is (rood met motiefjes, naar achter gevouwen punt) of "single" (rood-met-wit, zijwaarts gevouwen punt). Op YouTube vond ik dit filmpje dat begint met breiende mannen van Taquile:

Hier schreef ik ook al over breiende mannen.

Noah's Ark (12): de/the Ark

Dit is dan de twaalfde aflevering, met het laatste blok van Lynette Andersons Noah's Ark Free Stichery BOM - de ark zelf, de pièce de résistance. Lynette heeft inmiddels een Flickrgroep geopend waar je afgewerkte quilts kan zien. Voorlopig staan er nog maar vijf quilts op - terwijl de patroontjes toch zo'n 5700 keer gedowload zijn! Ik heb zelf ook nog wel wat werk voor mijn quilt af is.
De Ark spreekt tot de verbeelding: je hebt Ark-speelgoed, Ark-stof, Ark-graffiti, Ark-beelden.
Deze site toont dat de Ark een gewild onderdeel van themaparken was.

En deze foto vind ik ook geweldig, het lijkt wel of de vrouw in plaats van een tuinkabouter of grot van Lourdes een reuzachtige ark heeft in haar tuin ...
At last the twelfth and last scene of Lynette Anderson's Noah's Ark Free Stichery BOM - the ark itself, the 'pièce de résistance'. Lynette opened a Flickr group where you can find some finished quilts. At present there are only five finished quilts - though the patterns have been downloaded some 5700 keer times! My quilt still needs some work before I can show it.
The Ark spreaks to the imagination: you have Ark-toys, Ark-fabrics, Ark-graffiti, Ark-statues. As you can seen on this site the Ark was a popular part of theme parks.
And the woman on this photo seems to have a gigantic Ark in her front yard instead of a garden gnome or Our Lady of Lourdes Grotto ...

Assepoester

Hoe snel wordt de geschiedenis vergeten. Tot voor WOII waren er in onze Lage Landen nog gigantische sociale verschillen. Zo leefden landarbeiders in bittere armoede, als er in de krappe huisjes een mondje bijkwam moest er ook weer eentje uit. De aflevering Dienstmeisjes voor Dag en Nacht van Andere Tijden verhaalde gisteren over meisjes van dertien jaar die als Assepoesters moesten werken bij herenboeren om bij te dragen aan het gezinsinkomen. Zouden sommigen gered zijn door een Mooie Prins zoals Assepoester in het sprookje van Grimm? Maar dan moesten ze eerst wel mooie schoentjes vinden - zoals de papieren schoenen van de Deense ontwerpster Violise Lunn ...

{(...) Toen droeg het meisje de schotels naar haar stiefmoeder, ze was blij en dacht dat ze nu wel naar 't bal mocht. Maar zij sprak: "Het helpt je toch niets, je mag niet mee, want je hebt geen kleren en je kunt niet dansen en we zouden ons voor je schamen." Nu was er niemand meer thuis, en Assepoester ging naar haar moeders graf onder de hazelaar, en riep:

"Boompje, schudt u heen en weer,
werp goud en zilver op mij neer!"

Toen gooide het witte vogeltje een gouden en zilveren baljurk naar beneden en met goud en zilver bestikte schoentjes. In allerijl maakte ze zich klaar, trok het gewaad aan en ging naar 't bal.(...)}

Uit: Assepoester van Grimm

Zondag 8 maart, vrouwendag, is een mooie gelegenheid om dankbaar te zijn voor het feit dat de meeste vrouwen hier niet langer als Assepoester moeten leven. Maar ook een dag om te denken aan al die vrouwen elders op de wereld die het minder getroffen hebben ....

Aandoenlijk

Arme Annabel (1964-2009) is niet meer. Een val in de gracht van het Dierenpark Emmen tijdens een stoeipartij werd haar fataal. Vijfenveertig jaar geleden was ze even oud als dit slaperige kleine olifantje dat ik vond op Cute Things Falling Asleep. Een heerlijke 'feel good'-website die je helemaal kan opmonteren in deze barre tijden ....
(Vind je niet dat het olifantje iets menselijks heeft?)
Ook aandoenlijk: Fashion Baby het nieuwe boekje in de serie Phildar-Marie Claire met 60 breimodellen. Het ligt vanaf deze week voor 7.95 euro in de kiosk.

Noah's Ark (11): slakken & insecten / snails & insects

Het elfde tafereeltje van Lynette Andersons Noah's Ark Free Stichery BOM is erg klein en vol kleine beestjes. De slakken zien er bekoorlijker uit dan de glibberige gevallen die mijn tuin verwoesten. Ik hoop in de zomer wel weer veel bijen te zien op mijn bloeiende klimop. Albert Einstein overdreef misschien toen hij stelde dat de mensheid nog maar vier jaar zou hebben na het uitsterven van de bijen. Feit is dat bijen voor 70 à 80 procent instaan voor het bestuiven van de appels, peren, aardbeien, augurken enz. Ze hebben dus een uitermate belangrijkste taak voor de instandhouding van de voeding van de mensheid.
De BOM liep eigenlijk in 2008 maar ik heb hem om twee redenen gedateerd op 2009. De quilt zal dan pas helemaal afgewerkt zijn (nu snel stofjes kopen en de patchwork afmaken!). En ik hoop dat de lieveheersbeestjes in dit tafereeltje ervoor zorgen dat 2009 een gelukkiger jaar wordt dan 2008. Zodat de patchwork de bestemming kan krijgen die ik voor ogen heb ...
Het borduren is nu dus klaar - in een volgend bericht nog iets over het laatste tafereeltje, de 'piece de résistance', de Ark zelf.
The eleventh scene of Lynette Andersons Noah's Ark Free Stichery BOM is very small and crowded with small creatures. The snails look sweeter than the slimy monsters that destroy my garden. However, I hope to see this summer a lot of bees in my thriving ivy. Albert Einstein may have exaggerated when he predicted that if the bee disappears from the surface of the earth, man would have no more than four years to live. The fact is that bees are for 70 to 80 percent responsible for the pollination of apples, pears, strawberries, cucumbers, etc. They have an extremely important task for the maintenance of the diet of mankind.
The BOM was a project that ran in 2008 but I dated it 2009 for two reasons. The quilt will only be completely finished this year (now quickly buy the assorted fabrics and finish the patchwork!). And I hope the ladybirds in this scene will make 2009 a happier year than 2008. So that the patchwork can have the destination I have in mind ...
The embroidery part is now finished - in a following message more about the last scene, the 'piece de résistance', the Ark itself.