Soms te mooi

Rob Ryan

Sommige zakdoeken zijn toch echt te mooi voor zoiets 'vulgairs' als je neus snuiten. Zoals in het gedicht van Christian Morgenstern waarin Palmström tijdens een wandeling zijn neus wil snuiten en zijn zakdoek al openvouwt maar - uit eerbied voor de schoonheid & reinheid van zijn zakdoek - dat toch maar niet doet en 'ongesnoten' verder gaat.

Palmström steht an einem Teiche
und entfaltet gross ein rotes Taschentuch:
Auf dem Tuch ist eine Eiche
dargestellt sowie ein Mensch mit einem Buch.
 

Palmström wagt nicht, sich hineinzuschneuzen.
Er gehört zu jenen Käuzen,
die oft unvermittelt-nackt
Ehrfurcht vor dem Schönen packt.
 

Zärtlich faltet er zusammen,
was er eben erst entbreitet.
Und kein Fühlender wird ihn verdammen,
weil er ungeschneuzt entschreitet.

Dan moet je maar andere dingen verzinnen. Bijvoorbeeld zakdoekpoppen maken naar de instructies van deze vriendelijke meneer ('Luigi, maestro of napkin folding'): {KLIK}. Er komt de laatste tijd niet veel creatiefs uit mijn handen maar ik kan geen zakdoek zien liggen of ik moet hem veranderen in ...
... een elegante dame

... Babar

... een tuinvrouwtje

Ik hoop dat deze bevlieging voorbij is als ik in het najaar zakdoeken 'echt' zal moeten gebruiken.

Een tuin, een tuintje en een engel ...

Dezer dagen regent het country fairs en landgoeddagen. Wij gingen natuurlijk naar de leukste ;) - naar de tuindagen op Landgoed Vollenhoven (nog steeds in handen van een familie).

Natuurlijk hebben zo'n evenementen een hoog 'gewone-mensen-die-zich-laven-aan-de-hoger-klasse-gehalte': even proeven aan de glamour van Brideshead revisited of Downtown Abbey. Maar leuk is het wel! Het allermooiste van Landgoed Vollenhoven is de moestuin met de schitternde kassen. Zoals mensen in voorbije eeuwen exotische dieren leerden kennen in de dierentuin, leren mensen uit de 21e eeuw hier hoe groeiende groenten er uitzien voor ze netjes gestapeld in de supermarkt liggen: komkommer, tomaten, pastinaak, kardoen, pompoen, courgette, artisjok, boontjes enz... En wat een genot om te zien hoe varkens zich vrij en onbekommerd wentelen in de warme modder ...

Toch was ik niet jaloers op de eigenaars, ik ben best blij met ons eigen, kleine VollenHof. Onze vierkantemetertuin bloeit welig. En de koffie met zelfgemaakte Canelés Bordelais in onze eigen tuin smaakte lekker na de prosecco met tapas in de Orangerie van Landgoed Vollenhoven.

Ik ben wel jaloers op de mensen die een kaartje wisten te bemachtigen voor het slotconcert van het Holland Festival vanavond in Carré: het eerste, en waarschijnlijk enige, optreden van Fairuz,

'de engel van Libanon', de bekendste en populairste zangeres uit de Arabische wereld (na Oum Kalthum waar ik hier al over schreef). Geboren als een Maronitische Christen, na haar huwelijk bekeerd tot het Grieks-orthodoxe geloof en aanbeden door miljoenen moslims belichaamt Fairuz de dromen en het verlangen van de Arabisch wereld. Veel radiostations beginnen elke ochtend met een lied van Fairuz. Ik eindig deze dag met haar muziek - niet live, wel op op You Tube...

Midzomer - zomernachtdonker is gesmolten licht

Midsummer - James Guthrie (1892)

Vandaag is het Sint-Jan, midzomer, de langste dag van het jaar. Geniet van de klaprozen (goudgele aren zijn er nauwelijks nog) en wees vanavond - in het zomernachtdonker van gesmolten licht - niet bang voor kabouters en trollen die over je grasveld rollen ...

Midsummer Eve - E.R. Hughes (1908)

Zomers

Klaprozen, korenbloemen, barstenvolle
goudgele aren streelden mijn gezicht.
Groengouden vliegen zoemden een gedicht.
Rood liet het ooft de appelwangen bollen.

Zomernachtdonker is gesmolten licht.
Niet bang zijn voor kabouters en voor trollen.
Ze komen 's nachts het grasveld voor je rollen.
Alleen een dom kind houdt zijn ogen dicht.

Zullen wij dit soort zomers nooit meer zien?
Ging dan het paradijs voorgoed verloren
omdat wij aan de wereld toebehoren?
Huil niet, huil niet, de hemel zal misschien
een zolder in een huis zijn zonder zorgen.
Daar hebben ze die zomers opgeborgen.

Kees Stip
Uit: Au! de rozen bloeien. Sonnetten van bedreigd geluk.

Vanavond, tijdens het blauwe uur, voor de korte nacht valt, drink ik samen met M. koele rose in onze midzomernachtstadstuin, ons eigen paradijsje ...

Uitlandig {2} - Suriname

Een week na mijn terugkeer uit Barcelona was ik alweer uitlandig en landde ik op een tropische middag tijdens de Grote Regentijd op de 'internationale' vlieghaven Suriname. Ons vliegtuig was het enige toestel op het tarmac - een lap beton omzoomd door het regenwoud.
Het was geen pretreisje, ik had afspraken van 's ochtends tot 's avonds, maar er waren veel prettige momenten. Zo was het geweldig om overal enthousiasme te voelen op het Kinderboekenfestival dat duizenden bezoekers trekt.

Boeken zijn schaars en kostbaar in Suriname, wat bij ons gedumpt wordt is daar begeerlijk bezit.

Op inventieve manier wordt aan leesbevordering gedaan,

bijvoorbeeld met verteltassen en fabeldieren uit natuurlijk materiaal.

Zie je de geruite bloesjes van de kinderen? Alle lagereschoolkinderen in heel Suriname dragen dezelfde groen-wit geruite bloesjes, alle scholieren in het voortgezet onderwijs lichtblauwe hemden.
Dat je in een cultuur van schaarste inventief moet zijn, blijkt ook bij de reclameborden. Papier en drukken is duur, reclameborden worden dus - vaak heel kunstvol - op de muur geschilderd.

Eenvoudiger kan ook:

Hier schreef ik al over de prachtige kathedraal van Paramaribo, en van de grootste houten (cederhout!) bouwwerken ter wereld die een paar maanden geleden na 22 jaar (!!!) restauratie weer werd geopend. Eindelijk kon ik deze nu van binnen bewonderen - adembenemend mooi!

En natuurlijk kocht ik op een hete middag schaafijs bij het stalletje in de Domineestraat. 't Was moeilijk kiezen met zoveel aanlokkelijke smaken: mope, guave, tamarinde, zuurzak, markoesa ...

En om de cirkel rond te maken: Barcelona was ook zeer aanwezig op 28 mei. Heel Suriname zat gekluisterd aan de televisie - zoals hier in café 't Vat - om de finale van de UEFA-Champions League Finale te volgen. En bij elke doelpunt van Barça werd hevig gejuicht. Na de match reden auto's met rood-blauwe vlaggen toeterend door de tropische nacht ...

De relatie Nederland-Suriname is moeizaam maar beide landen zijn onlosmakelijk verbonden met elkaar. Hoe kan het ook anders: de ene helft van de bevolking woont aan de ene kant van de oceaan en de andere helft aan de andere kant. De telefoon- en vliegmaatschappijen varen er wel bij ...

Uitlandig {1} - Spanje

'Uitlandig', in de betekenis 'in het buitenland', vind ik zo'n mooi en treffend Surinaams-Nederlands woord. Ik probeer het in onze contreien te introduceren. Helpen jullie mij daar een beetje bij?
Ik was zelf de laatste tijd veel uitlandig en wil een paar impressies daarvan met jullie delen. Om te beginnen Spanje. Meneer 'l Heure Bleue 'moest' een maand in Barcelona zijn. En vermits een Goede Vrouw haar man volgt, bezocht ik hem een paar dagen. Omdat we dan toch al in Spanje waren, reisden we ook maar naar Madrid om haar te bezoeken. En vooruit, als je in Madrid bent kan je eigenlijk ook wel even naar Toledo. Een beetje veel allemaal voor 5 dagen - we leken wel Amerikaanse Europagangers. Maar ik heb genoten van elke minuut ervan. Van heerlijk eten, natuurlijk.

Maar zeker ook van de Kunst. Hier liet ik al Las Meninas van Diego Velásquez zien en de vele kunstenaars die zich door dit kunstwerk lieten inspireren, zoals Picasso. Als je dan in het Picassomuseum zalen vol schilderijen met zijn interpretatie van Las Meninas ziet, ben je zwaar onder de indruk. (En helemaal verrukt als je klassen kleine kindertjes, braafjes op de grond gezeten, aan de lippen van een enthousiast vertellende kunstjuf ziet hangen - leve de cultuursubsidies!).

Maar helemaal stil werd ik toen ik voor de échte Las Meninas van Velásquez in het Prado stond.

Ik was zo in de ban van het schilderij dat ik overal Infanta Margarita María en haar gezelschapsdames zag: op straat en in winkels, op affiches, kalenders en bekers.

Maar ik heb ook mijn handwerkhart kunnen ophalen. Vooral bij Pontejos in hartje Madrid. Stel je voor, een handwerktempel met meerdere verdiepingen waar je bij sommige afdelingen een nummertje moet trekken vanwege de drukte.

Ik zou nog veel kunnen vertellen, over de boekenstalletjes bij het Bon Retiro Park ...

of de oude kerken, moskeeën synagogen, getuigen van La Convivencia, de godsdienstige tolerantie en coëxistentie van Christelijke, Joodse en Moorse culturen in het oude Toledo.

Maar ik stop nu maar want de vertelde tijd begint de beleefde tijd al aardig te benaderen ...

Zomerfeest!

Tussen begin juni en begin juli zijn er 11 jarigen in onze familie. Redenen genoeg voor een zomerfeest, dunkt mij. De dag begon niet erg zomers vanochtend maar ik weigerde een Plan B - Binnenfeest in plaats van Buitenfeest - te overwegen en mailde de gasten met de dringende vraag auto's vol zon uit het Zuiden mee te brengen. En dat hebben ze gedaan ...

We hadden zon bij de koude erwtensoep (bijdrage van een van mijn schoonzussen),

bij het hoofdgerecht (door mijnheer & mevrouw 'l Heure Bleue gekookt, gebraden en gestoofd) ...

en bij de verrukkulukke (zelfgemaakt door moi) chocolade-mango-verjaardagstaart (recept: hier) en aardbeien-met-munt van mijn dochter

Deze week nog de verjaardag van mijn dochter-aan-zee en meneer 'l Heure Bleue (mijn Verre Zoon en ikzelf zijn later deze maand jarig) en dan ga ik - misschien wel met een glas prosecco in de hand - langs jullie blogs zwerven ...

Teveel ballen en teveel kabeltjes ...

Bron: [KLIK]

Soms is het even allemaal teveel - moet je teveel ballen in de lucht houden. Dan kan je best een paar kabeltjes lostrekken om kortsluiting te vermijden. Precies een maand geleden trok ik - zonder waarschuwing - de stekker uit de blogwereld om mij volledig & uitsluitend aan het Echte Leven te wijden.

Pyramid Telephone Switchboard, 1882

Maar nu sluip ik de Digitale Wereld weer voorzichtigjes binnen. Ik zie dat mijn blogreader overloopt met berichten. Eerst zondag nog een Zomerfeest met meer dan twintig familieleden in mijn kleine tuintje (duim voor mooi weer!!!) en dan is 'l Heure Bleue hoop ik weer up and running - o.a. met verhalen uit Verre Streken ...
Ik wens iedereen alvast een mooi Hemelvaartsweekend!