De nachtegaal van de Nijl

[Een langer fragment van dit optreden hier: [KLIK]
Rumoer in de Arabische wereld. Democratie moet niet uit geweren maar uit de harten van de mensen komen. Vandaag massademonstraties met een schreeuw om verandering en democratie in Egypte - een land met 85 miljoen inwoners, een derde van de Arabische bevolking ....
Daarom een Lied van Oum Kalthoum, de nachtegaal van de Nijl, de ster van het Oosten. Omar Sharif zei ooit over haar: "Elke morgen wordt zij opnieuw geboren in de harten van 120 miljoen mensen. In het Oosten zou een dag zonder Oum Kalthoum geen kleur hebben."
Nu, bijna 36 jaar na haar dood is zij nog even levend en staat haar muziek ongetwijfeld op de MP3-spleler van veel demonstrerende jongeren.

Ga ik leren goochelen?

Heb ik nu - op mijn leeftijd - een goocheldoos gekregen van mijn moeder? Welnee! Dit is het deksel van een van de dozen met kantbrieven en kantklosjes die ik vorige week van haar kreeg.

Toen mijn moeder met pensioen ging, schreven zij en haar zus zich in voor een cursus kantklossen. En het werd een grote passie. Zoals dat al gaat, kreeg mijn moeder het na haar pensionering drukker dan ooit maar in de (zeldzame) rustige uurtjes kloste ze kilometers kant.
Met de typische zuinigheid van haar generatie zijn de kantbrieven op oud karton en gebruikt papier geplakt - zelfs op afgekeurde aquarellen ...

Maar nu is ze te oud en krijg ik haar schat. Alleen al met je vingers te woelen door de doos met klosjes is een lust.

Ik ben weliswaar nog niet met pensioen maar wil nu snel ook aan de slag met kantklossen. Ik heb alvast twee kankloskussens opgeduikeld. Eentje waarvan ik vergeten ben waar ik het ooit kocht.

En een heel mooie, voor een prikje gekocht op een van de laatste uitverkoopdagen van de legendarische handwerkwinkel De Vlijt.

Toch eigenlijk niet zo gek dat die kantbrieven in een goocheldoos zaten. Als je kantwerk(st)ers bezig ziet, lijken ze toch wel een beetje te toveren. Zou het mij lukken om de trucs te leren???

Koekje van eigen deeg

Een heleboel mensen hebben de jongens van Neveneffecten en hun programma Basta op de Vlaamse televisiezender Een (of via De Wereld draait door) misschien al gezien. Vooral de uitzending waarin helpdesks op de korrel worden genomen is hilarisch en onvergetelijk!
Heb je de uitzending gemist? Kijk dan onmiddellijk naar Koekje van eigen deeg [KLIK]. 't Zal lang geleden zijn dat je nog zo gelachen hebt! Neem even de tijd want je MOET tot het einde kijken! De bazen van helpdesks zullen niet gelachen hebben. Maar ik hoop dat de schrik er nu zo in zit dat ze hun werkwijze gauw aanpassen ...
(Enne: maandagavond is er een nieuwe aflevering van Basta)
Nagekomen bericht:
De uitzending is wegens groot succes nu ook ondertiteld in het Engels:

Help U Zelven - Winterpakket

En ja, ook ik moest eraan geloven. Van de een op de ander werd ze doorgegeven: de griep. En ook ik kwam aan de beurt. Het ergste is voorbij maar de zakdoeken blijven in de buurt. Tijd voor een tegenoffensief - een 'Help U Zelven-pakket' tegen de/een kou. En mijn strijdmakker is de Eucalyptus.
Uit de bladeren van de Eucalyptus wordt olie gewonnen die bij inhalatie helpt om de luchtwegen vrij te maken als je verkouden bent. En laten er nu in mijn vazen takken met uitgedroogde eucalyptusbladeren staan als overgebleven getuigen van Kerstmis. In plaats van ze in de biobak te gooien heb ik de bladeren fijngeknipt. Samen met een flesje essentiële eucalyptusolie zijn ze belangrijke ingrediënten van de Antikou-aanvalswapens uit mijn 'Help U Zelven-Winterpakket' met
- eucalyptusbadzout;
- eucalyptusbadbruisballen;
- eucalyptuszakdoeken;
- eucalyptusdoppen;
- eucalyptuszuigtabeletten.
Hoe je badzout maakt, schreef ik eerder hier [KLIK]. Het recept voor de badballen volgt hieronder. De zakdoeken zijn gewone tissues die ik met een paar druppels eucalyptusolie besprenkelde. Een potje met eucalyptusdoppen (met een paar druppels olie besprenkeld) op je nachtkastje, helpt ook 's nachts je luchtwegen open te houden.
De volgende zieke in mijn familie krijgt het 'Help U Zelven - Winterpakket'. Zoals je misschien op de foto bovenaan ziet, heb ik geprobeerd om een kartonnen verzenddoos met wat gekleurd papier en verf hier en wat op Internet gevonden plaatjes daar een beetje te laten lijken op zo'n kabinet van een wonderdokter uit het Verre Westen.
Het plaatje op de buitenkant is 'Lisbeth maakt het bad klaar' van Carl Larsson (toepasselijk, niet?).

Ik hoop nu dat het 'Help U Zelven - Winterpakket' even effectief is als Mustang Liniment (lees de onderste regel op het plaatje!!) en de zieke - en zijn/haar paard - beter zijn na twee dagen ... 

En dan hier de bereidingswijze van badbruisballen. Als je ze in het badwater gooit beginnen ze te bruisen en komt de Eucalyptusolie vrij - pure wellness!!

BadBruisballen

Nodig

• 4 eetlepels citroenzuur ('ouderwetse' drogist)
• 4 eetlepels bakpoeder
• 2 eetlepels maïzena
• 2 eetlepels olie (zonnebloemolie, olijfolie, amandelolie, kokosolie, avocado-olie …)
• een paar druppels etherische olie
• eventueel bloemblaadjes, lavendel, kruiden enz...
• eventueel kleurstof
• mengkom
• eventueel vormpjes

Werkwijze

1. Meng alle droge elementen (citroenzuur, maïzena en bakpoeder) in een mengkom. Ik voegde nog wat gedroogde eucalyptusbladeren bij;
2. Voeg langzaam de olie, etherische olie (ik gebruikte eucalyptusolie) en eventueel kleurstof toe. Meng goed. Het mengsel moet de consistentie van nat zand hebben.
3. Doe het mengsel in de vormpjes of vorm ballen met de hand en leg ze te drogen. De badballen wordt na 2 a 3 uur semi-hard maar laat ze 24 tot 48 uur drogen voor je ze opbergt.

Bewaar de badballen in een goed afgesloten doosje, blik of bokaal op een vochtvrije plek. Voor het Winterpakket verpakte ik een paar in een organza zakje.
Je kan de instructies ook op You Tube bekijken, bijvoorbeeld hier en op het einde (de bloopers) van dit filmje zie je hoe (ongewild) machtig de ballen kunnen borrelen ...
Hatjie!

Waardeloze halskettingen - {bankpapieren 5}

Ken je dat, dat je helemaal bezeten raakt van een nieuwe techniek? Dat heb ik nu met het maken van papieren kralen - en dan met name kralen gemaakt met security paper. Hoe eenvoudig het is ze te fabriceren, liet ik hier zien - kinderspel zoals sommigen als reactie opmerkten. Misschien is het mijn kinderlijke geest, maar de laatste tijd denk en droom ik alleen maar over papieren kralen en elk vrij moment rol of vernis ik er een paar. Dat vernissen is een verhaal op zich - misschien schrijf ik daar nog eens een aparte blog over.
Het meisje van de Seine, een buste uit het ouderlijk huis van mijn vader, draagt op de foto hierboven een groene ketting met dank aan ABN-AMRO en een blauwe ketting met dank aan de California Tax Service Center (mijn Verre Zoon was zo aardig een paar enveloppen mee te brengen). Met wat extra kralen en bedeltjes worden waardeloze waardepapierenenveloppen echte juweeltjes - toch? From rags to riches kortom ...

Eens je erop let is het trouwens spannend te zien in hoeveel motieven en kleurentinten veiligheidspapier voorkomt. In de ketting hieronder die ik haakte volgens de instructies van Auntie's beads zijn er kralen met drie verschillende soorten blauwe motieven gebruikt.

Maar genoeg geschreven nu - ik wil weer aan de rol ;)

Komt tijd, komt raad ...

Dankjewel voor alle positieve reacties op mijn Grand Marqouir in het vorige bericht. Borduren is leuk, een af werkje is leuk, een inbox vol positieve commentaren is leuk, een zonnige dag is leuk. Mijn hartje wat wil je nog meer?
Eigenlijk wil ik nog wel iets: Goede Raad ...
Want: heeft er iemand iets gemist aan mijn Grand Marquoir? Hij is namelijk niet echt af. In het oorspronkelijk ontwerp hoort er nog een gouden 'schaduw' bij de letters. Dat is heel goed te zien op de merklap van haar hieronder.

In het ontwerp hebben alle motieven dezelfde kleur, op mijn lap hebben ze elk een andere kleur. Ik wist daarom niet welke kleur ik best als 'schaduw' kon kiezen (zilver?) en dacht dat de keuze makkelijker zou zijn als mijn lap af is. Ik twijfel nu echter of een extra kleur toevoegen eenheid zou scheppen dan wel het geheel te druk zou maken. Wat vinden jullie????
En dan nog die andere vraag die verschillende mensen gesteld hebben: 'wat ga je nu met je lap doen?'. Geen flauw idee! Eerst dacht ik aan een kussen, maar dat wordt te snel vuil en is dus zonde. Inlijsten misschien? Weet iemand een goede inlijster in Midden-Nederland? Of zijn er nog suggesties????

Dan tot slot het papierenkralenhalskettingweggevertje. Mijnheer 'l Heure Bleue, die alleen maar aandacht had voor een 'Uitzending gemist' op zijn i-pad, trok met opgetrokken wenkbrauw het papiertje met de naam van de winnaar. En dat was zij - ik ben er zeker van dat zij de Geheime Opdracht die erbij hoort zal vervullen. Het pakje (met de ketting die ik opnieuw, nu wat gevarieerder gerijgd heb) is al onderweg.

Puntjes op de 'i'

In september 2009 begon ik eraan, in de eerste week van 2011 heb ik de puntjes op de 'i' gezet. 't Is te zeggen, ik heb de 'I' geborduurd als laatste motief van de Grand Marquoir van Isabelle Haccourt Vautier - magnifique ouvrage de 33 000 points de croix, maar dan zonder de puntjes.
Wel een beetje moeilijk om afscheid te nemen van deze trouwe gezel. Ik borduurde eraan in huis

en buiten, bij het zachte gezoem van bijtjes

 In de lente terwijl de vlindertjes hun vleugeltjes lieten trillen in de eerste voorjaarszon.

I

In de zomer onder een zoet geurende rozenstruik ...

En ik borduurde verder terwijl de druiven aan onze druivelaar diepblauw kleurden.

Het einde kwam in zicht toen Rudolf the red nosed reindeer zich voorbereidde op zijn lange tocht ...

En de laatste steekjes borduurde ik terwijl een (grote!) kerstboom in ons huis stond mooi te wezen.

De vele klosjes borduurgaren mogen nu opgeruimd worden.

Het doosje mag toe, wachtend op een nieuwe borduuravontuur ...

Mijmeren. Neem je eigen kleur aan ....

Kerstboom eruit, voorjaarsbloemen erin.
Morgen weer aan het werk. Vandaag nog een dagje vrij om te wennen aan het nieuwe jaar. En dus tijd om een papieren exemplaar van de nieuwe Flow (een voorproefje hier [KLIK]) en een digitale versie van de eerste Marie Claire Idees van 2011 [KLIK hier] te doorbladeren.

Niets doend mijmeren over alles wat ik zou kunnen bedenken, maken, ondernemen....
En nadenken over onderstaande tekst (Spiele das Spiel) van Peter Handke die ik gisteren op de radio hoorde. "Neem de tijd,  beslis met hartstocht, bewandel zijpaden, misluk rustig, neem je eigen kleur aan". Een wenkend perspectief ....

“Speel het spel.
Breng je werk in gevaar.
Wees niet de hoofdpersoon.
Zoek de confrontatie. Maar doe het opzettelijk.
Vermijd bijbedoelingen.
Verzwijg niet.
Wees week en sterk.
Wees slim, steek je nek uit en veracht de overwinning.
Kijk niet toe, bewijs niets,
Maar blijf in alle tegenwoordigheid van geest open voor tekens.
Laat je ogen zien, laat anderen erin kijken, zorg voor ruimte
en beschouw ieder in zijn eigen perspectief.
Beslis alleen met hartstocht.
Misluk rustig.
Neem vooral de tijd en bewandel de zijpaden.
Laat je af leiden. Neem om zo te zeggen vakantie.
Houd je niet doof voor geen boom, voor geen water.
Trek je terug in jezelf als je daar zin in hebt en gun je de zon.
Vergeet de mensen in je naaste omgeving,
verstevig je banden met onbekenden,
buig je over bijzaken, wijk uit naar de verlatenheid,
vermoord het noodlotsdrama, veracht het ongeluk,
analyseer het contrast.
Neem je eigen kleur aan, tot je in het gelijk staat,
en het ruisen van de bladeren zoet wordt.”

Uit: Über die Dörfer, Peter Handke

R. Magritte - Le faux Miroir (1982)

Nieuw(-)jaar

Mijn hoofd was vandaag nog wat wazig van de champagne en de kruitdampen gisteren in onze straat. Een dag om na een kort wandelingetje lui op de bank te hangen en bordurend de onvermijdelijkheid van de Nieuwjaarsprogrammering te ondergaan:  het concert van de Wiener Philarmoniker vanuit de Gouden Zaal van de Wiener Musikverein en natuurlijk het skischansspringen in Garmisch-Partenkirchen. Sissi, Schicksalsjahre einer Kaiserin laat ik dit jaar maar eens onbekeken voorbijgaan.
Toen de levensgeesten enigszins waren teruggekeerd was er het feestelijke openen van de agenda van het nieuwe jaar om er in keurig schrift - de aantekeningen worden kribbeliger naarmate het jaar vordert - de eerste afspraken in te noteren. Wat zal er op 31 december 2011 allemaal instaan???
Morgen gaan we nog even verder met proosten op het nieuwe jaar.

Dit keer bij mijn dochter-aan-zee (en Elena!). Haar Franse man die accordeon speelt (een beetje Fransman speelt op de musette, toch) krijgt als aardigheidje deze 2011-accordeon-kalender die ik vouwde naar dit [KLIK] model.

En dan, op 3 januari: back to normal ...