Dat Theodóra een ondernemende meid is, wist je misschien al. Herinner je je haar reisje naar
Aruba nog? Nu was ze ineens verdwenen naar Parijs. Notabene in hetzelfde jurkje dat ze op Aruba droeg. Met blote armen en benen rondlopen in de Jardin du Luxembourg terwijl het water in de fontein bevriest, was niet zo'n goed idee. De 'free hug' van een groot roze konijn gaf al wel wat menselijke warmte,
maar echt opwarmen deed ze pas in de keuken van het
huis van de familie Nissim de Camondo (een elegant juweeltje!).
Maar waarom was Theodóra nu in Parijs? Wel, ze had gehoord dat haar geestelijke moeder op de
Aiguille en Fête zou zijn. Tja, dan is er natuurlijk geen houden aan. Je begrijpt dat ze heel ongeduldig was toen ze lang moest aanschuiven voor ze binnen kon. Gelukkig waren er oude affiches van
Modes et Travaux om haar af te leiden.
Binnen werd ze overweldigd door het groot aantal stands. Wat een rijk aanbod aan heerlijkheden!
Ze zag de papier-maché poppen van
Julie Arkell in het echt,
las de wensen voor de slachtoffers van de tsunami in Japan op de
Couvertures de l’Amitié,
en kon niet aan de verleiding weerstaan een kit te kopen bij
Facile Cécile.
En toen eindelijk, eindelijk, stond ze oog in oog met haar geestelijke moeder, Hélène Magnússon - 'The Islandic Knitter.
't Was een kleine teleurstelling dat de stand zowat uitverkocht was. Theodóra kon dus geen Ijslandse wol kopen om meer adequate, aan het seizoen aangepaste,
winterkleren te breien. Maar des te groter was de vreugde toen ze haar tweelingzusje en nichtjes
Henrietta,
Nanako en
Olivia zag.
De emotie van het weerzien was zo groot dat Theodóra week werd in de knieen en liefst naast dat naarstig breiende vrouwtje was gaan zitten.
Maar gelukkig kon ze toen al bijna een einde aan haar bezoek breien.
