En mooi toch de Helvetica, de vijftigjarige letter die je vast al duizenden keren hebt gezien maar waar je wellicht nooit echt op hebt gelet ...
het magisch moment tussen dag en duister - the magical moment between day and darkness ...
zondag 30 augustus 2009
AlfabetSjaal
En mooi toch de Helvetica, de vijftigjarige letter die je vast al duizenden keren hebt gezien maar waar je wellicht nooit echt op hebt gelet ...
woensdag 26 augustus 2009
Vrij machine borduren
dinsdag 25 augustus 2009
Stoere laptop sleeve

Ik vond de stof met handschriftmotief voor de voering (niet helemaal duidelijk op de foto) wel een aardige knipoog naar de digitale inhoud. Stevige klittenband zorgt voor een veilige verpakking. In de zakken van het hemd kunnen de muis en oplader bewaard worden. En eindelijk kon ik een van die vele conferentietassen die je steeds ongevraagd in handen gestopt krijgt, hergebruiken voor handvat en riem.
Een stoere laptoptas toch?
maandag 10 augustus 2009
You can never leave
Nog twee nachtjes slapen en ik zie mijn Verre Zoon weer!
Ra, ra, waar woont hij?
Heeft deze stoomboottrui - die ik ooit breide naar een model uit 100 Idées de Marie Claire - bijgedragen aan zijn drang tot steeds weer Nieuwe Verten?
'You can checkout any time you like,
But you can never leave!'
vrijdag 7 augustus 2009
Aan zee
Een paar daagjes oppassen op het huisje van mijn dochter-aan-zee. In plaats van te forensen met de fiets naar het werk en 's avonds een duik in de milde augustuszee. Tijdens het blauwe uur vis eten op het strand en met een glas koele wijn genieten van de ondergaande zon.
Nu weer thuis met het gevoel alsof ik vakantie heb gehad ...
zondag 2 augustus 2009
Hope is the thing with feathers

En dit is dan het eindresultaat van de Broderie de Juin van Brodons facile, de SAL van Facile Cécile. (Scrol omlaag voor de vorige stappen). Een tasje in de vorm van een vogel. Ik geniet er altijd van om zoekend in mijn voorraad en snuisterend in winkeltjes naar een resultaat toe te werken. Het zigzagband en de voering had ik nog liggen. De rode rits met kantjes vond ik tot mijn blijde verrassing in een fourniturenwinkel.
Dit vogeltasje had ik graag aan Emily Dickinson gestuurd, als dank voor haar wondermooie, troostende gedicht 'Hoop is het ding met veren dat zich neervlijt in de ziel ...'
Hope is the thing with feathers
Hope is the thing with feathers
That perches in the soul,
And sings the tune without the words,
And never stops at all,
And sweetest in the gale is heard;
And sore must be the storm
That could abash the little bird
That kept so many warm.
I've heard it in the chillest land,
And on the strangest sea;
Yet, never, in extremity,
It asked a crumb of me.
Emily Dickinson
Abonneren op:
Posts (Atom)