Twee vrouwen met een uniek talent en een bewogen leven maar toch gestorven als onervaren senioren want zoals Wisława_Szymborska schreef: niets gebeurt tweemaal. Hoe oud we ook worden: geen enkele dag, geen enkele nacht is gelijk aan een voorgaande. Dat is eigenlijk een opwekkende gedachte: de dagelijkse treinreis naar het werk, de fietstocht naar de supermarkt, het wandelingetje in de buurt zijn eigenlijk 1 Groot Avontuur. Altijd iets nieuws te zien, altijd iets nieuw te leren. Het leven - zelfs het 'gewoonste' is best spannend!!
Niets tweemaal
Niets gebeurt tweemaal en niets
zal tweemaal gebeuren. Geboren
zonder kundigheden, sterven we
dus als onervaren senioren.
Ook al zijn we nog zo hardleers
op de grote school van ’t leven,
geen winter, geen zomer wordt ons
nog een keertje opgegeven.
Niet één dag keert ooit terug,
twee nachten zijn nooit identiek,
geen kus is als een andere,
elke oogopslag is weer uniek.
Gisteren noemde iemand plots
in mijn bijzijn luid jouw naam
- het leek alsof een rode roos
naar binnen woei door het raam.
Nu we samen zijn vandaag,
haal ik mijn blik van je gezicht.
Een roos? Hoe ziet een roos eruit?
Is dat een bloem? Een steen wellicht?
Onzalig uur, onnodige vrees,
waarom bemoei jij je ermee?
Je bent – je moet voorbijgaan.
Je gaat voorbij – en alles is oké.
Lachend en elkaar omhelzend
verzoenen we ons met elkaar,
ook al zijn we zo verschillend
als twee druppels zuiver water.
[Uit: Roepen naar Yeti (1957), vertaling Gerard Rasch]
Als je eens een uurtje de tijd hebt is Einde en begin een filmportret van haar en de Poolse geschiedenis aan de hand van haar gedichten, een aanrader. Hier te bekijken: [KLIK]
Als afscheid aan een Grote Dame een passend gedicht:
Metafysica
Het was, het is voorbij.
Het was, dus is het voorbij.
In altijd onomkeerbare volgorde,
want zo luidt de regel van dit verloren spel.
Een banale slotsom, het noteren niet waard,
ware er niet het onbetwistbare feit,
een feit tot in eeuwen der eeuwen,
voor de hele kosmos, zoals hij is en zal zijn,
dat iets werkelijk was,
zolang het niet voorbij is,
zelfs
dat je vandaag noedels met kaantjes at.
Wislawa Szymborska, 2009
Nederlandse vertaling © Karol Lesman en De Geus bv, Breda 2009
En of ze er was! Maar nu is haar leven voorbij maar gelukkig dat scripta manent - wat geschreven is, blijft ...
8 opmerkingen:
Het boek 'over de liefde' van Doeska heb ik achter elkaar uitgelezen. Prachtig geschreven, al dat verdriet om een verloren liefde!
Van Wislawa heb ik het intervieuw al eens gezien, een bijzondere en sterke vrouw.
Ja, in deze winter ontvallen ons heel wat kunstenaars.
Recent ontviel mij mijn schoonmoeder. Het leven is prachtig, maar ook eindig.
Wat een mooi logje heb je geschreven. Ik ga er zeker eens uitgebreid voor zitten ommde film te bekijken. Groetjes, wilma
morgen even hier terug om het fragment wat jij ons wilt laten zien te bekijken. Nu nog even verder aan mijn zoompjes en hoekjes van Blanche, ook daar is er geen een hetzelfde :)
Het laatste wat ik van Doeska las was het boek dat ze samen met haar broer uitgaf. Maar wikl nu het laatste boek over haar scheiding ook wel graag lezen. Het lukt me moeilijk om op je blog te komen... probeer het al enkele dagen... doie google toch... wat doen ze daar af en toe?
Ik las het in de NRC en jij schrijft er weer een mooi logje over. Twee bijzondere personen die er niet meer zijn.
De foto die je laat zien, is prachtig!
Wat een heerlijke en opwekkende gedachte dat niets tweemaal gebeurt. Goed om te beseffen hoe waar dat is. Niet alleen iedere mens is uniek, maar ook ieder moment.
Wislawa vond ik een heel boeiende dame ... en gelukkig is niets tweemaal hetzelfde , daar kan ik mij eens helemaal in vinden ...
Een reactie posten