Herkennen jullie dit? Vroeger vertrok ik zorgeloos op reis. Ik stond
's ochtends op, propte wat kleren en toiletgerief in mijn rugzak, nam
met een vriendin de tram naar het station en trok voor een maand de
Wijde Wereld in. Nu bereid ik mij voor als de Victoriaanse Alexandrine Tinne op haar expeditie naar de bronnen van de Nijl (correctie: ik pak
geen servies of ijzeren bed in).
Weken op voorhand maak ik lijsten van wat mee te nemen, wat nog te kopen, wat nog te doen. Stresserend! 't Is moeilijk te bedenken welke boeken ik wil lezen maar nog moeilijker welk handwerk ik moet inpakken. Stel je toch voor dat je vingertjes ineens werkloos worden. Een schrikbeeld!
Natuurlijk overschatte ik - alweer - de tijd. Ik moest gedisciplineerd breien om slechts 1 van mijn handwerkplannen te realiseren: een zeejurkje voor Elena, het zeemeisje. Ik zag het model op haar pinterestpagina - makkelijk en geraffineerd, zoals de naam al zegt: Simply Sublime Stripes.
Maar ik had mijzelf nog meer vakantiewerk gegeven. Wij zijn al zo vaak op het Geheim Eiland geweest dat ik alle soorten postkaartjes die ze daar verkopen, al eens verstuurd had. In mijn expeditiebagage zaten dus prints, stevig papier, lijm, vouwbeen enz.. voor een zelfgemaakt kaartje (vermoeiend een origineeltje zijn!). Ik moest alleen nog lavazand en puimsteentjes verzamelen.
Ik heb behoorlijk wat uurtjes zitten vouwen & plakken en was dus best wel trots toen ik met het resultaat door de warme middagzon naar een van de weinige brievenbussen wandelde.
Er hing gelukkig geen papier met 'Guasta' op zoals vorig jaar.
Ik vroeg een oud mannetje dat op een muurtje zat of de brievenbus inderdaad nog functioneerde. Hij knikte. Maar toen de kaartjes onherroepelijk in de bus zaten, mompelde hij 'una volta ogni tanto' ('nu en dan'). De kaartjes zijn gelukkig aangekomen. Mijn Verre Zoon uit Amerika mailde: 'Wat krijgen we nu toch weer een kunstwerkje in de bus!! Ik stel me een Hans-en-Grietjespoor van zand voor langs de lange postroute van daar tot hier. "
Dit was het laatste bericht met tussen de woorden flarden van zon, zee en zomer. Ook mij daagt het dat de herfst is begonnen.
Weken op voorhand maak ik lijsten van wat mee te nemen, wat nog te kopen, wat nog te doen. Stresserend! 't Is moeilijk te bedenken welke boeken ik wil lezen maar nog moeilijker welk handwerk ik moet inpakken. Stel je toch voor dat je vingertjes ineens werkloos worden. Een schrikbeeld!
Natuurlijk overschatte ik - alweer - de tijd. Ik moest gedisciplineerd breien om slechts 1 van mijn handwerkplannen te realiseren: een zeejurkje voor Elena, het zeemeisje. Ik zag het model op haar pinterestpagina - makkelijk en geraffineerd, zoals de naam al zegt: Simply Sublime Stripes.
Maar ik had mijzelf nog meer vakantiewerk gegeven. Wij zijn al zo vaak op het Geheim Eiland geweest dat ik alle soorten postkaartjes die ze daar verkopen, al eens verstuurd had. In mijn expeditiebagage zaten dus prints, stevig papier, lijm, vouwbeen enz.. voor een zelfgemaakt kaartje (vermoeiend een origineeltje zijn!). Ik moest alleen nog lavazand en puimsteentjes verzamelen.
Ik heb behoorlijk wat uurtjes zitten vouwen & plakken en was dus best wel trots toen ik met het resultaat door de warme middagzon naar een van de weinige brievenbussen wandelde.
Er hing gelukkig geen papier met 'Guasta' op zoals vorig jaar.
Ik vroeg een oud mannetje dat op een muurtje zat of de brievenbus inderdaad nog functioneerde. Hij knikte. Maar toen de kaartjes onherroepelijk in de bus zaten, mompelde hij 'una volta ogni tanto' ('nu en dan'). De kaartjes zijn gelukkig aangekomen. Mijn Verre Zoon uit Amerika mailde: 'Wat krijgen we nu toch weer een kunstwerkje in de bus!! Ik stel me een Hans-en-Grietjespoor van zand voor langs de lange postroute van daar tot hier. "
Dit was het laatste bericht met tussen de woorden flarden van zon, zee en zomer. Ook mij daagt het dat de herfst is begonnen.
16 opmerkingen:
Wat een originaliteit ,daar kan toch niemand tegenop ,echt weer erg leuk
Oh en over dat reizen ik bewonder mensen die zo vertrekken ,heb zelf helemaal geen reis genen mee gekregen ,vind zo twee weekjes vakantie. Niet te ver vaak meer dan genoeg ,,ha ha liefst met mijn eigen tentje ook nog......
Mooi....<3....
Geweldig en zo origineel.
Vroeger bereidde ik me voor op een reis. Tegenwoordig overkomt het me.
Wat mooi zijn die kaarten geworden. Vroeg me alleen af hoe je die dan verstuurde ?
Veel liefs en maak er een mooi weekend van
Mapi
@mapi: de kaartjes kan je gewoon dubbelvouwen en in een gewone enveloppe stoppen - de ontvanger kan ze makkelijk weer openvouwen (ik zag bij mijn dochter dat het bootje een beetje verfomfaaid - wat een raar woord - was).
dat kaartje is helemaal jouw stijl; erg mooi !
Wat ben je ijverig geweest! De kaartjes zijn om te stelen zo leuk!
En... inderdaad hoe ouder een mens wordt hoe meer voorbereiding iedere reis lijkt te kosten. Lezen kan natuurlijk ook op een iPad of e-reader. Lang niet zo leuk als een naar drukinkt ruikend boek!Maar je kunt zo wel heel veel boeken meenemen.
Wat ben jij toch steeds origineel! Misschien komt dat wel doordat je het altijd zo druk hebt... Mijn complimenten en geniet van de herfst in ons landje!
ach ik pak steeds minder in en laat ook wel een en ander aan het toeval over ...zelfs leegte is op vakantie zalig omdat er dan de ruimte komt om zich iets aan te dienen ...ik probeer dit nu door te trekken tijdens mijn revalidatie, valt niet altijd mee , maar ik leer bij en heb tijd ... :-)
Wat mooi die originele kaarten, prachtig zijn ze!
Oei, wat een leuk jurkje...., ben zo dol op streepjes.
Past ook mooi bij de zee en de zon, wat hard toch dat wij die weer een poosje moeten missen.
Wat brilliant!
Heel origineel en met zo veel liefde gemaakt. De lokale postbode zal blij geweest zijn dat hij weer wat te doen had. ;-)
De streepjes zijn erg leuk. Grappige manier van showen.
Enig je kaartjes!
Altijd al van de marine geweest, u streepjes scoren!
En u kaartje, ik deel de mening ven de verre zoon, wat een heerlijk kunstwerkje om in de bus te krijgen!
Een reactie posten