De ramp die Haïti heeft getroffen is nauwelijks te bevatten. Om jezelf te beschermen probeer je het individuele leed van de mensen niet teveel te laten doordringen.In ’t algemeen lijkt het wel of de mensen die het al ellendig hebben het meeste getroffen worden door nieuwe ellende. Dat deze gruwelijke aardbeving juist de Haïtianen moet overkomen die al zo zwaar zijn beproefd door armoede, orkanen, erosie, geweld en corruptie, lijkt een bittere speling van het lot. In ’t bijzondere heeft de aardbeving evengoed arme sloebers in de krottenwijken als de aartsbisschop in zijn paleis getroffen.
In ’t algemeen worden steeds meer vraagtekens gezet bij de effectiviteit van ontwikkelingshulp. (Uitgerekend vandaag kwam de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid met haar rapport ‘Minder pretentie, meer ambitie’). In ’t bijzondere is elke mens die gered wordt, elk sprankeltje hoop die men zwaar getroffen mensen kan geven, de moeite waard.
De handwerkgemeenschap - zoals Craft Hope, spreading seeds of hope one stitch at a time -
wil zijn/haar bijdrage leveren aan hulp voor Haiti. De speciale Etsywinkel, Hearts for Haiti, bracht vooralsnog een paar duizend dollar op. Vergeleken met wat nodig is om Haïti er weer enigszins bovenop te helpen, is het in ’t algemeen een druppel op een hete plaat. Maar in ’t bijzondere kan het misschien hier & daar wat licht en hoop brengen.Hoop is ook zo nodig voor de vrouwen van de Atis Fanm in Matènwa. Zij probeerden met de on line verkoop van handwerk zoals op de foto's hieronder en hierboven, uit de miserie omhoog te krabbelen. Maar hoe het nu verder moet ...
10 opmerkingen:
het is verschrikkelijk.
Ik moet mij afsluiten, je voelt je zoo machteloos.
Hopelijk kunnen deze dames dit mooie werk voortzetten.
mm
Een sprankeltje hoop. Het is bijna niets, vergeleken met de omvang van de ellende. Maar je hebt gelijk, wanneer dat sprankeltje hoop hier en daar kan opgloeien is niet alles verloren.
Honger doet rare dingen met je. Ik vind het diep triest dat het daar zo moeilijk is om te blijven leven/overleven..
Mijn moeder zei vroeger altijd: het is een druppel op een gloeiende plaat; je zal maar net onder die druppel zitten. Dat maakt wel het verschil.
Je zit bij de tv en kijkt ernaar en kunt weinig doen. Ja, een financiële gift.
Je zal er maar wonen.
Mijn DS zegt altijd: " Ik ben dankbaar dat mijn wiegje hier stond".
"Iedere druppel op een gloeiende plaat zal uiteindelijk die plaat afkoelen als er maar genoeg mensen druppels op laten vallen."
Ik geloof heilig in het effect van iedere druppel en daardoor voel ik me niet minder machteloos, maar het is wel het minste dat we kunnen doen in naam der gerechtigheid.
Wat heb je hier een integer log geschreven Elizabeth en ik ben er blij en dankbaar om dat jij het kunt, ik wist niet waar ik moest beginnen ...
Het is niet te bevatten wat er allemaal gebeurt in Haïti. Vreselijk. Jij hebt er een goede log over geschreven.
Ja, het is geen moment echt uit mijn hoofd en als je iets kan doen, dan geeft dat toch een iets minder machteloos gevoel. Goed dat er door Craft zoiets georganiseerd is. Maar wat een toekomst voor de mensen die het wel overleefd hebben, wacht er..
@mm: het is vreselijk al die ellende vanuit je comfortabele stoel te zien ...
@bertie: als er geen hoop is raak je verlamd. er moet ook een leven in haiti mogelijk zijn na deze ramp.
monique: dat is een prachtige uitspraak van je moeder - die zal ik zeker onthouden!
willy: dat is idd het enige dat we kunnen doen.
@martine: op zo'n momenten besef je maar weer eens hoe gelukkig we ons mogen prijzen!
@corrie: een heel mooie gezegde! dat moeten we onthouden om niet cynisch of apathisch te worden ...
@berthi: wat een wanhoop moet daar heersen ...
@betty: het wordt je idd bang te moede als je aan de toekomst denkt. het was al vreselijk in haiti en hoe zal het nu worden?
Elisabeth, een helder betoog! Alle druppels helpen, hoe klein ook, anders kunnen we gelijk wel stoppen met alles waar we mee bezig zijn!
Het is ongelofelijk dat wij mensen op de tv life dood zien gaan voor de camera, maar dat we niet in staat zijn met elkaar voeding, medicatie en water op de juiste plek te keijgen. Toch wil ik niet verbitterd zijn, er zijn veel goede initiatieven geweest de afgelopen dagen, dat geeft weer wat hoop!
Een reactie posten