Uit de la

Nadat ik erover gelezen had in deze blog van Betty, ben ik ernaar op zoek gegaan. Ik wist dat hij ergens in een la lag: de Twentse merklap uit 1798. Een borduurpakket van het Oude Ariadne. En vandaag lag hij daar, vol vouwen en kreukels, ergens onder een stapel lapjes.

Het was alsof ik een stukje verleden van mijzelf terugvond. Wie was ik toen ik dit borduurde? Wat hield mij bezig? Ik ben verbaasd over mijzelf dat ik deze merklap ook afgewerkt heb. Maar wanneer was dat? En is hij wel af - er zit nog een naald in de stof ...
Wat een mooi ontwerp eigenlijk. En wat een prachtige kleuren. Hij verdient meer aandacht dan het binnenste van een la. Eigenlijk moet ik hem laten inlijsten. Misschien heeft iemand een suggestie waar en hoe?

Haiku

Nog één steek ...
Nog één naald ..
Is het alweer ochtend?

Hier meer haiku's over wol en breien.

Verknipt Alfabet

Een verknipt/geknipt alfabet van Robert Ryan. Je moet echt gaan dwalen op zijn website en blog. Je verbazen over zijn melancholisch-romantische, ongelooflijk uitgewerkte papierknipkunst. En verdwalen tussen de guirlandes van bloemen, sterren, vogels en de silouetten van geliefden.

Mia Zia - verlangen naar kleuren II

Hier schreef ik al over het verlangen naar kleuren in deze grauwe dagen. Voor een explosie van kleuren moet je naar een winkel van Mia Zia. Helaas sloot het filiaal in Antwerpen vorig jaar de deuren.
De 'moeder' van 'mijn tante' (mia zia) is de Belgische ontwerpster Valérie Barkowski. Zij raakte tijdens een vakantie in het Marokkaanse Marrakech zo in de ban van de medina dat ze er een huis kocht en startte met Mia zia, kleurig gestreepte sjaaltjes die ze door een atelier ter plaatse liet maken en naar België exporteerde. Al gauw werd de collectie uitgebreid met sokken, babouches, truien, jurken, tassen, juwelen, handdoeken, lakens enz... Alles in uiterst fijne materialen: natuurlijke viscose, merino, Egyptisch katoen. Je moet wel een goed gevulde portemonnaie meebrengen ... Ik kocht dit prachtige vestje in de opruiming. Het is van ragfijne wol (90 % wol, 10 % viscose) zodat het lijkt alsof je gehuld bent in kleurig gestreepte lucht ...
Geïnspireerd door Mia Zia breide ik deze sjaal - in gewone doorsnee katoen - ik had niet de moed en het geduld om fijner materiaal te gebruiken.

Ravelry

Ik heb mij gisteren opgegeven voor Ravelry, 'a knit and crochet community'. Ik moet nog wel even geduld hebben blijkt uit de volgende boodschap:
We're adding people to the site slowly so that we can keep our sanity! Each day, invitations are sent to the next 800 - 1000 people. If you've added your name to the invite request list on our front page then you can use this form to check your place in line.
You signed up on Today
You are #112104 on the list.
5494 people are ahead of you in line.
0 people are behind you in line.
95% of the list has been invited so far

stand van vanavond: ik ben 901 plaatsen opgeschoven en er zijn 816 wachtenden na mij ...
You signed up on Yesterday
You are #112104 on the list.
4593 people are ahead of you in line.
816 people are behind you in line.
94% of the list has been invited so far

Mobiel breien

De voorbije dagen moest ik op en neer naar Luxemburg. Tweemaal vijfenenhalf uur treinen. Wat een luxe! Als je tenminste goed voorbereid bent: voorzien van voedsel, leesvoer en handwerk. Vooral het stuk tussen Brussel en Luxemburg is puur genieten. Weinig mensen in de trein en een prachtig landschap dat voorbijschuift. Je kan comfortabel gezeten ongestoord lezen, breien, nadenken terwijl bossen en dalen, riviertjes en Ardense dorpjes zich aan elkaar rijgen. De trein stopt in plaatsen als Ciney (van het heerlijke Cineybier) waar de auto’s parkeren op de smalle strook tussen spoor en bos. En terwijl de zon ondergaat en de nevel oprijst, zou ik zweren dat ik de geur van haardvuur ruik ...
De gilet uit de Marie Claire Idées van deze winter is aardig opgeschoten. Misschien is hij af als de bossen even groen zijn als de alpacawol die ik kocht in La Droguerie...

Verlangen naar kleuren

De winter heeft lang genoeg geduurd! Met de eerste zonnestralen komt ook een groot verlangen naar meer kleur. Kleuren vind je genoeg bij Sophie Digard: zij maakt met draad en haaknaald de prachtigste sjaals, tassen, armbanden, halskettingen enz ... Hier en op deze Japanse site een paar voorbeelden.

Warmetruiendag

Een warme trui was vandaag geen overbodige luxe!
En met een warme trui draag je bij aan een duurzame wereld: de verwarming één graad lager bekent 7% minder energieverbruik en dus 7% minder CO2-uitstoot...

Valentoen

Voor iedereen een zoen van Valentoen!
(ooit heb ik dit gepunnikt, ik weet alleen niet meer met welk doel!)

Winter(?)zon

10 februari: de kamperfoelie en de hortensia in de tuin lopen uit. De zon schijnt warm. Eerste lunch van het jaar op een zonnig balkon ...
Het geborduurde tafelkleedje is een van de vele schatten die ik voor een schijntje aan de vergetelheid heb ontrukt bij Laura Dols.

Visitehuisjes

Tiny Buildings heet de weblog van Sharon. De tiny buildings zijn piepkleine gebouwen: een postkantoor, een toren, een kerk, een fabriek, een restaurant. Sharon bouwt haar kleine papieren wereld van visitekaartjes. Ik heb snel een huisje gebouwd van mijn eigen kaartje - ik moet duidelijke nog veel leren. Maar vanaf nu zullen visitekaartjes nooit meer hetzelfde zijn ...
En wie gebouwen vouwen helemaal te gek vindt, kan hier de Taj Mahal, de Scheve Toren van Pisa, de Chinese Muur of een Dutch Canalhouse - gek genoeg een Zwols Grachtenhuisje - bestellen.

Nieuwjaarsjongetje

Volgens het KNMI was de jaargemiddelde temperatuur van 2007 met 11,2°C vrijwel zeker het warmste sinds het begin van de metingen in 1706, en zeker sinds het begin van moderne metingen in 1906. Vooral de eerste maanden waren uitzonderlijk zacht. Is dat een van de redenen waarom er in december-januari zoveel baby’s werden geboren in mijn omgeving?
Voor een Kerstmeisje - geboren tweede kerstdag - maakte ik rode slofjes. Voor een Nieuwjaarsjongetje - geboren de tweede dag van het jaar - heb ik wat stoerdere blauwe slofjes gebreid. Ik hoop dat de lieveheerbeestjes hem veel geluk zullen brengen ...

Sneeuwdruppels ...

Weinig sneeuw te bekennen, de sneeuwklokjes staat maar wat te bibberen in het natte gras. Maar ze zijn de eerste tekens dat ook dit jaar de lente weer zal keren. In de Taal der Bloemen symboliseren ze de Hoop. En ik wens een jarige vriendin heel veel hoop toe. Na een moeilijk jaar is ze weer opgekrabbeld en begint aan een Grote Nieuwe Uitdaging. Voor haar heb ik een Snowdrop gebreid uit het boekje Knitted Edgings & Trims. De gebreide Sneeuwdruppel mag eerst nog even meedansen met haar levende zusjes ...

Dit zijn ook dagen dat je gedachteloos All Kinds of Everything neuriet, het liedje waarmee Dana tijdens het Eurovisie Songfestival van 1970 (in Amsterdam) de eerste Ierse overwinning boekte.

Snowdrops and daffodils,
Butterflies and bees,
Sailboats and fishermen,
Things of the sea,
Wishing wells, wedding bells,
Early morning dew,
All kinds of everything
Reminds me of you.

Niet erg waarschijnlijk dat zo'n liedje nu nog zou winnen ...
(En zou het vaak voorkomen: vlinders, bijen en sneeuwklokjes samen in de winter?)
Dana Rosemary Scallon werd in Ierland overigens bekender met religieuze liederen zoals Totus Tuus ('Geheel de Uwe'). Later werd ze onafhankelijk politicus en voerde campagne met een zeer conservatief programma. Ze stelde ze zich tweemaal tevergeefs kandidaat voor het presidentschap van Ierland en zetelde een aantal jaren in het Europees Parlement.

Toverkrans tegen de grijsheid

Buiten is het gelukkig iets minder guur en stormt de wind iets minder. Toch is het nog weer om binnen te blijven. Een goed moment om de mand met verweesde sokken leeg te schudden en oude truien uit verre hoeken van de kast te vissen. En dan knippend, rollend en stekend een kleurige krans te toveren als tegengif tegen de grijsheid die door de ramen naar binnen sijpelt . De beschrijving is te vinden op de website van Betz White.