De slavinnen hadden een heel eenvoudige klederdracht: een ontbloot bovenlijf, een pangi (lendedoek) en een angisa (hoofddoek) zoals te zien op de prent 'de verkoop van een slavin' van P.J. Benoit.
Het zou een mythe zijn dat de Europese vrouwen, jaloers op de begerige blikken waarmee hun mannen naar de mooie slavinnen keken, camouflerende kleding verplicht stelden. In de stad ontwikkelden zich mede onder invloed van de Europese mode de 'kotomisi', de traditionele klederdracht van de Creolen in Suriname. De naam slaat zowel op de kleding als op de draagster (koto = rok; misi = juffrouw).
De kotomisi bestaat uit een wijduitstaande rok met een groot aantal onderrokken, zo hard gesteven dat ze, op de grond neergezet, blijven staan. De rok reikt van de grond tot de oksel en wordt omgeslagen en opgehouden met een band om het middel. De overtollige stof (de kotobere) kan functioneren als tas. Bij feestkleding wordt de koto opgebonden met een opgevulde rol (koi - waarschijnlijk van queue de Paris), die de koto extra wijd laat uitstaan.Over een wit katoenen hemd draagt men een jaki,
een gesteven jak, als een grote cirkel geknipt met halsuitsnijding en aangeknipte halflange mouwen. Dikwijls wordt nog een kleurige omslagdoek over een schouder gelegd. Bij het kostuum hoort de angisa, een gesteven hoofddoek (die ook zonder koto gedragen wordt). De angisa kan verschillende betekenissen hebben - daarover meer in een volgend bericht.Er bestaan koto's voor verschillende gelegenheden, zoals de verjaardagskoto, werkkoto (korter en van blauw katoen), rouwkoto (wit), trouwkoto.
De vrouwen in Paramaribo dragen nu Westerse kleren maar de kotomisi wordt nog vaak gedragen bij feestelijke gelegenheden zoals verjaardagen, trouwerijen of koto-dansi. Hennah Draaibaar, NOS-correspondente in Suriname schrijft hierover:
'als je dan eenmaal die koto aanhebt. onderga je een totale metamorfose. Je voelt je een ander persoon. Dat effect is ook merkbaar op de dansvloer. Doordat je na het dragen van een koto bijna twee maal in omvang bent toegenomen, zou je denken dat je de elegantie hebt van een Michelin-mannetje. Het tegendeel is waar. Met minimale bewegingen heb je als je een koto aanhebt maximaal effect. Elke beweging die je maakt, wordt uitvergroot.' (uit: Paramaribo. Stad van harmonische tegenstellingen)En dat de kledingstijl zich nog steeds ontwikkelt kan je wel zien op onderstaand filmpje (vanaf het tweede model):
4 opmerkingen:
Had het juist vanmiddag over de mooie stoffen die gebruikt worden voor deze kleding.
Ik wilde een lap kopen bij de wereld winkel.
Wanneer je die kleding ziet snap je niet hoe het in elkaar zit.
Wel erg warm voor zo'n land.
De rijke dames hebben er wel een straf van gemaakt in die hitte.
Misschien stond het ook voor rijkdom wanneer je vele meters kon gebruiken.
mm
Hallo Elizabeth, wat een mooie logjes over je reis en wat een enig filmpje. Enkele jaren geleden hadden we een groot feest bij vrienden die veel Surinamers in de familie hebben, ik heb nog nooit zo'n heerlijk dansfeest meegemaakt als toen, ik kon niet stoppen met dansen, iedereen danste met elkaar of juist niet, één swingende massa en zo vanzelfsprekend als de bewegingen waren, heerlijk. Prachtig zoals de vrouwen zich toen ook uitgedost hadden, het was een voorrecht om dat allemaal van zo dichtbij mee te maken. Heb je nog mooie stoffen mee genomen?
Ook nu weer met veel interesse je logje gelezen. De prent van de verkoop van een slavin is indrukwekkend. Niet voor te stellen nu en beschamend!
Ik lees metbelangstelling je logjes Elizabeth, je veelzijdigheid en diepgang kan ik erg waarderen!
Een fijne dag!
Dank je voor weer een interessant logje! Ik heb genoten van het filmpje.
Een reactie posten