Suriname (1): Keti Koti 2009

Jammer dat ik niet een paar dagen langer in Parimaribo ben gebleven. Dan had ik vandaag kunnen genieten van de kleuren & muziek van Keti Koti, de Dag van de Vrijheden of Dag van de Verbroken Ketens. Vorig jaar schreef ik er al een blogje over.
Tijdens Keti Koti wordt herdacht dat Nederland op 1 juli 1863 de slavernij afschafte in Suriname en op de Nederlandse Antillen. In Suriname is het een officiële feestdag voor alle inwoners van het land en niet alleen voor de Creolen, de nazaten van de slaven. Zoals ook iedereen het Holi Phagwa van de Hindoes, het Id Ul Fitre van de moslims en Goede Vrijdag, Pasen, en Kerst van de Christenen viert. En dat illustreert ten volle de harmonische multi-etniciteit van Suriname. Als Surinamers iemand zien is het eerste wat ze doen hem of haar een etnisch etiket opplakken: Javaan, Hindoestaan, Chinees, Creool, Bosneger (Marron), Indiaan, Blanke. Maar dat betekent niet dat er gediscrimineerd wordt, men is er trots op dat al die bevolkingsgroepen niet naast maar met elkaar leven. Tenslotte is 90 % van de mensen import. Slechts 10 % zijn autochtone Indianen, de rest is losgeslagen van zijn wortels uit alle hoeken van de wereld naar deze plek verscheept.
Ik was dus in Suriname voor werk maar kon tussen alle afspraken door natuurlijk wel wat couleur locale opsnuiven. Overal in Paramaribo zag ik aankondigingen die met Keti Koti te maken hadden. Feesten, kortingen op aankopen, fotografen waar je je in Kotomisi kan laten fotograferen, Misi Keti Koti verkiezing enz... Veel winkels hadden speciale promoties voor stoffen om je koto en angisa zelf te maken. En in de zinderende hitte verkochten vrouwen in kraampjes de mooiste pangi's en angisa's. Over de betekenis van koto's, angisa's en pangi's meer in volgende blogs. Wordt vervolgd dus ...