Lest we forget

Foto: Nationaal Archief
Poppy Day, ik schreef al eerder over deze dag waarop de soldaten herdacht worden die vielen in zoveel - teveel - oorlogen. De soldaten van Fort Hood vielen niet op het slagveld. Ze waren veilig teruggekomen uit Irak en Afghanistan of moesten nog uitgezonden worden naar een verre oorlog in een ver land. Voor hen maakte ik deze poppy en denk ik aan De tuinman en de dood van P.N. van Eijck. De omgekeerde situatie maar wel prangend beschreven dat je je lot niet kan ontlopen.

De tuinman en de dood

Een Perzisch Edelman:

Van morgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik,
Mijn woning in: "Heer, Heer, één ogenblik!

Ginds, in de rooshof, snoeide ik loot na loot,
Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood.

Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant,
Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand.

Meester, uw paard, en laat mij spoorslags gaan,
Voor de avond nog bereik ik Ispahaan!" -

Van middag (lang reeds was hij heengespoed)
Heb ik in 't cederpark de Dood ontmoet.

"Waarom," zo vraag ik, want hij wacht en zwijgt,
"Hebt gij van morgen vroeg mijn knecht gedreigd?"

Glimlachend antwoordt hij: "Geen dreiging was 't,
Waarvoor uw tuinman vlood. Ik was verrast,

Toen 'k 's morgens hier nog stil aan 't werk zag staan,
Die 'k 's avonds halen moest in Ispahaan."

P.N. van Eyck