Op 1 juli wordt herdacht dat Nederland de slavernij afschafte op 1 juli 1863. Het is een grote feestdag voor Surinamers en Antillianen. In Suriname heet deze dag officieel “Dag der Vrijheden”. Maar de gebruikelijke naam is Keti Koti, de gebroken ketenen, of "emancipatie dag" - in het Surinaams Manspassie. Ook in Nederland wordt de bevrijding van de slaven in veel steden uitbundig gevierd. Er wordt veel gedanst en gedronken, veel vrouwen doen hun mooiste 'koto' aan en binden een mooie 'agnisa' rond het hoofd.
Vorig jaar was ik op 1 juli op Curaçao voor een conferentie. In hetzelfde gebouw werd een workshop gehouden over creoolse hoofddeksels. In de hal stonden tafels met traditionele Surinaamse en Antilliaanse kleding. De vrouwen achter de tafels droegen mooie kotomisi kostuums en angisa’s. Ze vertelden honderduit over de betekenis van de traditionele kleding. Kotomisi (Koto = rok; misi = juffrouw) verwijst zowel naar de dracht als naar de draagster ervan. De slavenkotomisi op de grote foto bovenaan kreeg ik vorig jaar voor mijn verjaardag van mijn Surinaamse collega.
In de volgende blogs meer over de koto en over de angisa. Er zit een wereld van betekenis achter – het zijn duidelijk geen gewone wegwerpmassaconsumptiekledingstukken ....
Een bijzonder log, Elisabeth!! Heel interessant om te lezen. Ik wist niet dat het de Dag der Vrijheden was. Dat vergeet ik nu niet meer.
BeantwoordenVerwijderenVandaag gaat ook het rookverbod in de horeca van start en de ANWB bestaat vandaag 125 jaar. Wat een bijzonderheden op één dag! Nu mag er niets meer bijkomen!:-)
Twee jaar geleden was ik ook op Curaçao en heb er het slavernijmuseum in Kura Hollanda bezocht.
BeantwoordenVerwijderenToen ik de gruwelijke beschrijvingen las en de tastbare herinneringen zag, schaamde ik me en verbaasde ik me erover dat de afstammelingen van de slaven toch zo vriendelijk zijn tegen witjes zoals ik.
De oma van mijn schoonzus was slavin. Zo dichtbij is het nog.
wat goed om hier weer eens aan herinnerd te worden, en wat een prachtige cultuur, prachtige gewaden laat je zien! gegroet yvette
BeantwoordenVerwijderenHet lijkt dat het belangrijk is dat dit herdacht wordt.
BeantwoordenVerwijderenNu hoor je er meer over dan een tiental jaar geleden.
Goed te leren van andere culturen.
Mooie pop en ja de klederdracht is heel kleurrijk.
mm
lijkt = Blijkt
BeantwoordenVerwijderenmm
Onze schoondochter is als kind van een marineman op Curacao geboren en heeft er tot haar 4e gewoond. Ze is er later meerdere malen terug geweest en heeft ons veel verteld over de slavernij en de slavenhutten die daar nog te zien zijn. Toen al voelde het alsof het niet waar kon zijn en dat voel ik nog steeds als ik er iets over lees. Het is te bizar voor woorden om te bedenken dat de grootmoeder van een goede kennis van ons nog slavin was. De ontwikkeling na de afschaffing van de slavernij is daarna zó snel gegaan want hij is later in Nederland gaan studeren en is tandarts geworden. Die tegenstelling is niet te bevatten.
BeantwoordenVerwijderenIk lees nu net hiernaast het verhaal van Saskia en zo zullen er nog veel meer zijn. Misselijkmakend is het dat dit heeft plaats gevonden en als je je dan bedenkt dat kleurlingen nog steeds gediscrimineerd worden moeten wij bleekscheten ons nog steeds schamen.
Ik ben blij met je verslag en je pop is helemaal jouw kleur volgens mij. Heel mooi!
@berthi: er zijn zo van die dagen ...
BeantwoordenVerwijderen@ saskia en corrie: ik vond het opmerkelijk dat de typische souvenir om te kopen op curacao een slavenhuisje was.
je weet ook dat bijna iedereen - blank of zwart - die op curacao woont oorspronkelijk ergens anders vandaan komt. zwarte mensen durf je niet naar hun afkomst te vragen omdat er een grote kans is dat ze afstammen van slaven.
@yvette: je raakt inderdaad onder de indruk van de rijkdom en kracht van de antilliaanse en surinaamse cultuur.
@mm:inderdaad heel goed dat hieraan eindelijk aandacht besteed wordt. dat helpt bij de verwerking