Schlußstück
Der Tod ist groß
Wir sind die Seinen,
Lachenden Munds.
Wenn wir uns mitten im Leben meinen
Wagt er zu weinen
Mitten in uns.
Rainer Maria Rilke
Morgen Allerzielen. Het is vredig dood te zijn op het Geheime Eiland. Omringd door wilde venkel en uitkijkend over de blauwe zee.
Tussen te jonge doden,
Tussen blije doden,
En tussen avontuurlijk doden.
Met het eeuwig geruis van de golven, de geur van vijg en wilde kruiden. Overdag de warme zon en 's avonds de beschermende schaduw van de berg.
Sterven en afscheid zijn smartelijk maar er is troost in een bezoek aan de doden. Vorige week, terug in het Noorden, bracht ik bloemen naar de graven van geliefde doden. De herfstbomen vormden gouden bogen maar het graf van mijn vader was overwoekerd door wild groeiende rozemarijn en lavendel. Hij - die pas opleefde in het Zuiden - is hier vast heel gelukkig mee...
Voor mij is een graf wel een punt om even bij de overledene stil te staan, maar wat ik zoek vind ik er niet.
BeantwoordenVerwijderenPrachtig omschreven,door mijn katholieke achtergrond zijn het wel momenten dat dit even terug komt ,,,het stil staan bij mensen die weggevallen zijn ,maar eigenlijk ben ik meer van de verhalen waar ieder die er niet meer is terug komt waar je lacht en blij wordt dat je de herinnering weer ophaalt ,lieve Gr. Marloeskreatief
BeantwoordenVerwijderenom heel eerlijk te zijn kom ik in Frankrijk wel op begraafplaatsen en hier nooit. Ik houd van de Franse graven omdat ieder daar zo zijn eigen plekje mag hebben, het heeft er daardoor iets vredigs. Altijd staan er verse bloemetjes in kleine vaasjes of boeketjes. Op de nabijgelegen begraafplaats hier zijn alle stenen hetzelfde, misschien zijn zelfs alle opschriften keurig in het voorgeschreven lettertype, sommige begraafplaatsen schrijven dat voor.Niets eigens, niets wat kan herinneren aan degene die er een rustplaats heeft gevonden. Soms kunnen dingen ook tè netjes zijn.
BeantwoordenVerwijderenMooi. Dit is voor mij een mooie start van Allerzielen. Dank je!
BeantwoordenVerwijderenMirjam
Wij hebben geen graven om onze doden te herdenken. Maar eerlijk gezegd mis ik die ook niet. We hebben bepaalde rituelen of voorwerpen die ons aan onze geliefde overledenen herinneren.
BeantwoordenVerwijderenJanny
Ik hou van begraafplaatsen, het leven is er zo écht! Onze jongste zoon en zijn vriendin wonen sinds kort in ons dorp en hun huis staat pal tegenover de ingang van de begraafplaats. Ik roep soms dat het straks heel makkelijk voor hen is om af en toe een bezoekje en bloemetje aan me te komen brengen ;- )
BeantwoordenVerwijderenAllerzielen gaat weer een beetje leven in Nederland.Mijn krant was er deze week mee bezig en dat is mooi.En.. het eiland heeft wel een heel mooi plekje om z'n doden te begraven!
BeantwoordenVerwijderenJa, een mooie plek om zijn; in ons franse dorp is ook een pracht begraafplaats met een weids uitzicht, eigenlijk een beetje tussen hemel en aarde...
BeantwoordenVerwijderenIk houd ook erg van begraafplaatsen, bezoek er in het buitenland altijd een paar, waar we ook zijn... Dit is wel een heel bijzondere plek!
BeantwoordenVerwijderenHeeft echt wel iets,ik word ook rustig op oude kerkhoven, ga in een ander land ook wel eens op bezoek, het voelt telkens ook anders en toch ook weer niet.
BeantwoordenVerwijderenHoe mensen begraven worden maakt voor mij niet uit, wat ik wel belangrijk vind zoals hier bij je vader is dat het bij de persoon past, het gevoel dat hij er vrede mee zou hebben.
op 1 november hebben we 2 graven bezocht (van mijn vader en van echtgenoot's vader). ik vind dat bezoek aan het kerkhof wel fijn, ondanks het verdriet. je voelt je verbonden met al die mensen die daar komen en gaan, hun dierbaren herdenken met een bloemetje...
BeantwoordenVerwijderenJa zo mooi en soms ook zo moeilijk..en bedankt voor dit blogje!
BeantwoordenVerwijderen