Granada: grotmensen

Van generatie tot generatie vertellen de Granadijnen elkaar legenden en balladen. Over betoverde Moren, mooie gevangen Christelijke maagden, verborgen schatten en fonteinen met magische krachten. Veel verhalen gaan over Sacromonte dat aan de rand van Granada ligt, naast de Arabische wijk Albayzin.
Sacromonte is de heuvel van de grotbewoners. Eerst woonden daar de arme Arabieren die na de herovering van Granada door de christenen geen geld hadden om te vluchten naar Afrika. Later kwamen de zigeuners en tenslotte arme Spaanse landarbeiders op zoek naar geluk in de stad. Rond 1950 was het aantal opgelopen tot vele duizenden.

Na het verhaal van het koninklijke paar Boabdil en Morayma nu een verhaal over de grotbewonders ...
De Arabische schat van Sacromonte
{Na de val van Granada vluchtten de Arabische rijken naar Afrika met in hun hart de hoop dat zij zouden terugkeren naar de stad waar generaties voorvaderen geleefd hadden en hun kinderen waren geboren. Bevreesd voor rovers en vijandelijke soldaten verborgen ze hun schatten onder de olijfbomen van Valparaíso (Vallei van het Paradijs) zoals de heuvel naast de rivier de Darro werd genoemd. Omdat reizen met een grote groep traag en duur was, lieten ze hun slaven - vaak zwarte Afrikanen - achter in Granada. De slaven hadden hun meesters echter heen en weer naar Valparaíso zien rijden en maakten een plan: nu ze vrij waren maar zonder huis of inkomen zouden ze naar Valparaíso gaan en graven naar de schatten van hun meesters. Ze groeven en ze groeven in de flanken van de heuvel maar zonder succes - voor zover we weten tenminste. Uitgeput en zonder dak boven het hoofd bleven ze in de zelfgegraven holen wonen.
Nog generaties later - de zwarte bewoners hadden zich inmiddels vermengd met de zigeuners - werden toverspreuken en amuletten gebruikt om de schatten te vinden. Men zegt dat een oude heks kon vertellen waar ze waren door met water en vuur te praten en zonder met de ogen te knipperen naar het wateroppervlak te kijken. Zijn de schatten gevonden dank zij de aanwijzingen van deze heks en worden ze verborgen gehouden? We weten het niet ...}

Valparaíso heet nu Sacromonte - de reden van de naamsverandering is een ander verhaal ... Het Museum van Sacromonte probeert een beeld te geven van het leven van de grotmensen. Het ziet er gezelliger uit dan het toen waarschijnlijk was. Keurig geverfde muren, opgewekte mensen, bedden met fleurige spreien. De organisatoren overschatten kennelijk de mogelijkheden van oude naaimachines ...

Veel grotten zijn nu omgetoverd tot lieftallige huisjes. 's Avonds komen oude tijden weer tot leven en klinkt de flamenco. Voor Japanners, dat wel, maar toch Flamenco auténtico gespeeld en gedanst door zigeuners ...